Data urodzenia:
1926-06-11
Stopień:
starszy strzelec
Miejsce urodzenia:
Brześć
Imiona rodziców:
Mieczysław - Antonina z domu Peter
Pseudonimy:
"Szczupak", "R-5"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od października 1942, w batalionie "Odwet II", w sekcji "R". Po ukończeniu Szkoły Podoficerskiej (1944) został sekcyjnym "R". Przydział w lipcu 1944 - V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4. Rejon - II batalion szturmowy "Odwet" ("Odwet II") - 1. kompania.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Franciszkańska 10 m.1
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4. Rejon - II batalion szturmowy "Odwet" ("Odwet II") - 1. kompania, następnie - I Obwód Śródmieście - 3. batalion pancerny "Golski" - 4. kompania "Odwet". 9 września, bez zgody dowódcy przeszedł na Górny Czerniaków ze swoją sekcją i został przyjęty do batalionu "Czata 49" w zgrupowaniu "Radosław".
Szlak bojowy:
Kolonia Staszica - Pole Mokotowskie - Śródmieście Południe - Górny Czerniaków. 1.08.1944 r. brał udział w ataku na willę przy ul. Sędziowskiej. Po przejściu do Śródmieścia Południe uczestniczył w walkach o Politechnikę oraz pełnił służbę na placówkach przy ul. Noakowskiego. Od 9.09.1944 r. uczestniczył w walkach "Czaty 49" na Górnym Czerniakowie (Czerniakowska - Okrąg - Ludna - Wilanowska).
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
Jego brat
Tadeusz walczył w batalionie "Czata 49".
Losy po Powstaniu:
23.09.1944 r. wzięty do niewoli na statku "Bajka". Wyprowadzony przez Powiśle, Sródmieście na Wolę, do kościoła św. Wojciecha, skąd trafił do obozu przejściowego dla AK w Skierniewicach, następnie jeniec Stalagu X B Sandbostel i Arbeitskommando Westertimke.
Losy po wojnie:
Od lipca 1945 r. żołnierz II Korpusu Polskiego gen. Andersa - Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii Przeciwlotniczej. Jako plutonowy podchorąży służył w 8. Pułku Artylerii Ciężkiej we Włoszech i w Anglii. Do kraju powrócił w 1948. Ukończył Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej i uzyskał tytuł doktora. Pracował w Instytucie Urbanistyki i Architektury w Warszawie na stanowisku docenta. Jako ekspert i dyrektor projektów pomocy technicznej pracował z ramienia ONZ w Indonezji, Gwinei, Kenii, Tunisie i Algierii w latach 1962-68 i 1979-87. Autor kościołów w Tarnowie, Wołyńcach i w Warszawie (kościół św. Benona). W 1982 otrzymał nagrodę im. św. Brata Alberta w dziedzinie Architektury Sakralnej. Autor projektów Sztandaru Batalionu "Odwet" i Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, odznaki ŚZŻAK oraz Medalu 50-lecia Armii Krajowej.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Archiwum Historii Mówionej:
