Data urodzenia:
1914-04-12
Stopień:
kapral podchorąży
Miejsce urodzenia:
Lublin
Imiona rodziców:
Michał - Maria
Wykształcenie i praca do 1939 r.:
W 1932 ukończył Gimnazjum im. hetmana Jana Zamojskiego w Lublinie. Absolwent Wydziału Prawa i Ekonomii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (dyplom w 1937). Po studiach przeniósł się do Warszawy. W latach 1933-1939 zatrudniony jako referent w Ministerstwie Opieki Społecznej. Podczas pracy w Ministerstwie poznał swojego późniejszego okupacyjnego przełożonego, Kazimierza Moczarskiego.
Pseudonimy:
"Łodzia”, "Dyrektor”, "Rudnicki”, "Mejer”, "Baryka"
Nazwisko konspiracyjne:
Zygmunt Pluta
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1940; pracownik Wydziału Legalizacji I Oddziału KG ZWZ-AK, równocześnie działał w Kierownictwie Walki Podziemnej.
Praca w latach okupacji niemieckiej:
Do połowy 1942 był urzędnikiem biura personalnego Hauptamtu (Hauptamt Arbeitsamt - Urząd Główny Urzędu Pracy na Warszawę). Później pracował jako właściciel biura pośrednictwa handlu nieruchomościami.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Twarda 11
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy)
Dzielnica:
Śródmieście Północ - Powiśle
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Powiśla wraz z ludnością cywilną, doprowadzony na Wolę (kościół św. Wojciecha ul. Wolska), następnie skierowany przez Niemców do Śródmieścia, na ul. Czackiego, gdzie nakazano Polakom rozbierać mur w celu zrobienia przejścia dla czołgów niemieckich. Następnie znalazł się w obozie przejściowym w Pruszkowie (Dulag 121). Z Pruszkowa trafił do RGO w Częstochowie, gdzie pracował przy akcji opieki nad warszawiakami. Nawiązał ponownie kontakt z Kazimierzem Moczarskim, z którym kontynuował działalność w odtwarzanym VI Oddziale BIP KG AK w Krakowie.
Losy po wojnie:
Aresztowany przez UB w Krakowie, w rocznicę wybuchu Powstania. Staraniami K. Moczarskiego zwolniony. Dwa razy podejmował nieudane próby wyjazdu z Polski. Uniknął aresztowania podczas próby przekroczenia granicy Czechosłowacji. Wrócił do Krakowa, a w 1946 r. na stałe powrócił do Warszawy. Pracował w Centralnym Urzędzie Planowania, a po jego likwidacji (1947) zdał egzamin adwokacki i został wpisany na listę adwokacką. Otworzył własną kancelarię, jednak w roku 1953, poddany został weryfikacji. Ostatecznie wykreślony z listy adwokackiej w 1953. Do momentu ponownego przyjęcia do adwokatury pracował w WPHM (Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Meblami). Jako radca prawny pracował aż do roku 2001. Od 1990 r. działał w Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej (ŚZŻAK).
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (postanowieniem Prezydenta RP z dn. 04.07.1997), Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Partyzancki.
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Baucz Zbigniew, zbiory Pokoju Kombatanta MPW, nekrolog prasowy, GW, data emisji 14 i 16.06.2017
Archiwum Historii Mówionej:
