Data urodzenia:
1929-01-13
Pseudonimy:
"Kinga", "Teresa"
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Aleksander - Anna z domu Szczawińska
Udział w konspiracji 1939 - 1944:
Szare Szeregi
Oddział:
IV Obwód (Ochota) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej
Szlak bojowy:
Ochota - Reduta Wawelska.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
Narciarka alpejska, reprezentantka warszawskiego AZS Warszawa (1946-1956), reprezentantka Polski na Igrzyskach Olimpijskich w Oslo w 1952 roku. 3-krotna mistrzyni Polski: w slalomie (1948, 1952) i slalomie gigancie (1952) oraz 2-krotna wicemistrzyni kraju: w zjeździe (1948) i kombinacji alpejskiej (1948). Triumfatorka zawodów o Memoriał B. Czecha i H. Marusarzówny w zjeździe (1947). Po zakończeniu kariery sportowej poświęciła się pracy naukowej. Absolwentka Liceum Administracyjno-Handlowego w Krakowie i Wydziału Ekonomiki Produkcji Szkoły Głównej Handlowej (WSH, SGPiS), gdzie otrzymała tytuł magistra (1951), doktora (1965), doktora habilitowanego (1975) i profesora (1976).
Odznaczenia:
Odznaczona m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Warszawskim Krzyżem Powstańczym oraz Krzyżem Armii Krajowej.W roku 2001 została awansowana do stopnia podporucznika WP.
Nazwisko po wojnie:
Teresa Kodelska-Łaszek
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kw. II c-28-8-4
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Córka Aleksandra Kodelskiego (1898-1973) - projektanta zespołu kolejki górskiej na Kasprowy Wierch (budynków stacji dolnej w Kuźnicach, środkowej na Myślenickich Turniach i końcowej na szczycie) oraz architekt
Anny Kodelskiej (1901-1944) z domu Szczawińskiej. Jej ojciec, Aleksandel Kodelski w 1928 roku uczestniczył w pracach projektowych przy zespole obiektów sportowych przy ul. Łazienkowskiej w Warszawie, zaprojektował wówczas Stadion Wojska Polskiego (Stadion Wojska Polskiego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, tj. Stadion Legii Warszawa). W 1935 roku został prezesem i dyrektorem technicznym spółki "Towarzystwo Budowy i Eksploatacji Kolei Linowej Zakopane (Kuźnice) - Kasprowy Wierch". W tym samym roku został pierwszym prezesem Ligi Popierania Turystyki.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW. Wymieniana we wspomnieniach sanitariuszki Barbary Kotarbińskiej-Stefanowskiej- MPW-A-W-78 (P/2569) z przydziałem jako łączniczka
Ottokara Flandorfera. Informację o śmierci przekazano za pośrednictwem Pokoju Kombatanta MPW
Publikacje:
Głuszek, Leksykon 1999, s. 230; Pawlak, Olimpijczycy, s. 121 Porada, Igrzyska, s. 833; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 108, 355; USC Warszawa-Śródmieście;
Archiwum Historii Mówionej:
