Przemysław Trojan

"Skiba"

łącznik - listonosz

Pruszków

Henryk - Bronisława z domu Zarzycka

Syn Henryka Trojana, urzędnika bankowego pracującego w banku przy ul. Jasnej. Po utracie pracy ojciec Przemysława podjął pracę w pruszkowskiej elektrowni (oficjalna nazwa firmy: „Elektrownia Okręgowa w Pruszkowie Spółka Akcyjna”). Matka - Bronisława Trojan z domu Zarzycka wspomagała domowy budżet zajmując się hafciarstwem. Przemysław był najstarszym z trojga dzieci − w 1936 roku przyszedł na świat jego młodszy brat, a w styczniu 1944 r. siostra. Gdy wybuchła wojna miał 10 lat. Do 1942 r. wraz z rodzicami mieszkał w Pruszkowie przy ul. Klonowej (obecnie Daszyńskiego)

Uczeń szkoły powszechnej im. Józefa Piłsudskiego w Pruszkowie, a następnie - od klasy czwartej, szkoły w Brwinowie. W 1942 roku rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie Przemysław kontynuował naukę na tajnych kompletach Gimnazjum im. Wojciecha Górskiego.

W konspiracji od 1943 roku w Szarych Szeregach. Do organizacji wprowadzony przez przyjaciela, Janka Bohuszewicza. Część zbiórek odbywała się w mieszkaniu Trojanów przy ul. Śliskiej

Warszawa, ul. Śliska

W oczekiwaniu na rozkazy obserwował z balkonu mieszkania państwa Bileków pierwsze działania toczące się 1.08.1944 [ mgr inż. Franciszek Bilek - ówczesny dyrektor Elektrowni Okręgowej - przy. red]. 2 sierpnia 1944 roku, po przyjściu łącznika, udał się ulicami Śliską i Wielką do tzw. Pasieki, która była na rogu ulicy Marszałkowskiej i Świętokrzyskiej.

Szare Szeregi - Harcerska Poczta Polowa, następnie pluton osłony Kwatery Głównej Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej - łącznik przy dowódcy I plutonu, ppor. Zygmuncie Malinowskim "Kruku"*

Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Jak wspominał dla AHM 3 października 1944 roku udał się na ul. Śliską z zadaniem wyprowadzenia ze zburzonego budynku żony ppor. Zygmunta Malinowskiego (Alicja Sosnowska – Malinowska) z maleńkim synem Wiesławem oraz matki Bronisławy Trojan z 8-miesięczną córką Małgosią i 8 -letnim synem Krzysztofem. Wychodzili ulicami Złotą, Żelazną (kładka przy Domu Kolejowym) do Alej Jerozolimskich, następnie Alejami i dalej ulicą Grójecką, Barską przeszli do Dworca Zachodniego, a stamtąd pociągiem towarowym do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121). W Pruszkowie Przemysław spotkał ojca, o którym od sierpnia 1944 r. miał wiadomości, że zginął w walkach w rejonie Mostu Poniatowskiego. Ostatecznie okazało się, że Henryk Trojan po Powstaniu dotarł do elektrowni w Legionowie, zaś stamtąd przeszedł przez most koło Jabłonny i dostał się do Pruszkowa. Po opuszczeniu obozu przejściowego (dzięki pomocy pani Cylcowej z Pruszkowa) rodzina zamieszkała w Pruszkowie na Żbikowie w domu babki Trojanowej. Przemysław kontynuował naukę w ramach kompletów u państwa Kuklińskich. W styczniu 1945 powrócono do Warszawy, a Przemysław uczęszczał do szkoły na ul. Lipową.

Ponieważ po wojnie ojciec Przemysława Trojana dostał nakaz pracy jako inwentaryzator przemysłu papierniczego na Ziemiach Odzyskanych po ukończeniu trzeciej klasy gimnazjalnej chłopiec wyjechał do Gliwic, gdzie rodzice dostali mieszkanie. W Gliwicach ukończył I Liceum Humanistyczne i po maturze podjął studia na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. W roku 1950 podjął pracę jako zastępca asystenta na SGGW, a w 1955 roku zaczął pracować w Polskiej Akademii Nauk.

Przemysław Trojan pracę zawodową rozpoczął już jako student, na stanowisku zastępcy asystenta na SGGW (1950–1954). W latach 1954–1958 pracował w Instytucie Zoologii PAN w Warszawie, gdzie kierował Pracownią Dipterologiczną, którą zorganizował. Stopień doktora uzyskał na Wydziale Biologii UW w roku 1958 na podstawie rozprawy pt. „Nisze ekologiczne ślepaków w Puszczy Kampinoskiej”. Po doktoracie objął stanowisko adiunkta w Instytucie Ekologii PAN w Warszawie i kierownika Stacji Badań Ekologicznych w Dziekanowie Leśnym. Otrzymał habilitację w roku 1963 na podstawie rozprawy „Koncepcja gatunku w rodzaju Tabanus L. w świetle praktyki taksonomicznej”, po czym pracował (kolejno) w stacji badawczej Zakładu Agroekologii w Turwi, jako kierownik Zakładu Agrotechniki (1963–1968), Uniwersytecie Śląskim (1972) i Instytucie Zoologii PAN. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w roku 1971, a tytuł profesora zwyczajnego w roku 1982[4][5]. W latach 1973–1976 zajmował stanowisko profesora w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach, w latach 1982–1988 – stanowisko dyrektora Instytutu Ekologii PAN w Dziekanowie Leśnym, a w latach 1991–1999 był kierownikiem Pracowni Faunistyki w Instytucie Zoologii PAN w Warszawie oraz wykładowcą na Studium Doktoranckim Wydziału Leśnego SGGW w Warszawie[5]. W okresie 1982–1999 prowadził badania jako stypendysta Museum für Naturkunde Uniwersytetu im. A. Humboldta w Berlinie i Muséum national d'Histoire naturelle w Paryżu. Był zastępcą sekretarza Wydziału Nauk Biologicznych PAN (1976–1982) i członkiem sekretariatu naukowego oraz przewodniczącym Komitetu Ekologii PAN, członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody, Państwowej Rady Ochrony Przyrody i Rady Ekologicznej przy MON. Na emeryturę przeszedł w roku 2000. Przemysław Trojan jest autorem pierwszego polskiego podręcznika akademickiego „Ekologia ogólna” (wznawianego 12 razy w okresie 1975–1980) oraz ponad 250 innych publikacji

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Powstania Warszawskiego, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Zasługi dla Związku Harcerstwa Polskiego z Mieczami.

Nowe Grochale.

Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, ul. Młynarska 54/56/58

Według relacji Przemysława Trojana dla Archiwum Historii Mówionej MPW ppor. Zygmunt Malinowski „Kruk”, do którego oddziału Przemysław zgłosił się ochotniczo w II połowie sierpnia w czasie okupacji był zatrudniony w Elektrowni Okręgowej w Pruszkowie i również zamieszkiwał w budynku przy ul. Śliskiej. Według tej samej relacji ojciec chłopca – Henryk Trojan również brał udział w Powstaniu jako żołnierz AK (syn wspomina Kedyw – Kolegium B – dane niepotwierdzone) i uczestniczył w szturmie na przyczółek mostu Poniatowskiego. W połowie sierpnia Przemysław otrzymuje od kolegi z oddziału ojca, pana Gratkowskiego (być może chodzi o Franciszka Gratkowskiego ps.”Sudarg” z Praskiego Batalionu Saperów – przy. red. ) informację, że Henryk Trojan został trafiony serią z karabinu maszynowego. Wówczas to Przemysław przyłącza się ochotniczo do plutonu osłony Kwatery Głównej Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej. Według tej samej relacji w Powstaniu Warszawskim brał udział także wuj – Czesław Trojan, walczący w rejonie Sejmu.

MPW-baza uczestników PW, MPW-AHM, baza "Ludzie nauki" (http://nauka-polska.pl); archiwum rodzinne p. Małgorzaty Trojan