Data urodzenia:
1920-11-22
Stopień:
plutonowy podchorąży
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Bronisław - Zofia
Udział w konspiracji 1939-1944:
Armia Krajowa - batalion "Wigry" - 2. kompania "Czesław"
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - batalion "Wigry" - 2. kompania "Czesław"
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu IV B Zeithain.
Losy po wojnie:
Po wojnie zaliczono mu trzy lata studiów, które dokończył na Uniwersytecie Łódzkim, zdobywając w 1946 tytuł magistra ekonomii. Został asystentem profesora Wacława Szuberta (1912–1994), następnie pracował w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W 1949 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych, w 1975 został profesorem nadzwyczajnym nauk politycznych. Wykładał na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1968–1973 kierownik studium dziennikarskiego, a następnie do 1974 dyrektor Instytutu Dziennikarstwa UW. W 1957 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1957 do 1974 był redaktorem naczelnym „Prawa i Życia”. Był uznawany za wiodącego ideologa czystek podczas wydarzeń marcowych 1968 r. Od maja 1974 do kwietnia 1980 był ministrem-kierownikiem Urzędu do Spraw Wyznań w rządzie Piotra Jaroszewicza oraz w rządzie Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha. W latach 1971–1980 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR, a od 1980 do 1981 członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR. Wieloletni członek Prezydium Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. W latach 70. był członkiem Rady Redakcyjnej organu teoretycznego i politycznego KC PZPR "Nowe Drogi". Od 1984 do 1985 redaktor naczelny pisma „Związkowiec”. W latach 1983–1989 członek Rady Społeczno-Gospodarczej przy Sejmie PRL. Od 1985 do 1989 był dyrektorem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich – Instytutu Pamięci Narodowej, zaś w latach 1988-1990 członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Był autorem wielu publikacji, m. in. książki "Spór o Powstanie Warszawskie. Gorzka lekcja czy przepustka do historii" oraz "Misja na wyspie Sylt" - powieści o Powstaniu Warszawskim, wyd. Książka i Wiedza, 1970 r.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Bródnowski w Warszawie, Kw. 25 C-IV-14. W tej samej mogile pochowani są jego rodzice i siostra
Irena Kąkol ps. Magdalena
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, K. Kąkol "Między październikiem 44 a majem 45 (w szpitalu dla jeńców wojennych - Zeithain", kserokopia maszynopisu, 33 strony, sygn. P/4754, dar K. Kąkola
Archiwum Historii Mówionej:
