Data urodzenia:
1912-03-12
Funkcja:
zakonnica - pielęgniarka
Miejsce urodzenia :
Wieluń
Imiona rodziców :
Michał - Józefa z domu Wróbel
Wykształcenie i działalność:
Zakonnica Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo (siostra szarytka). Po ukończeniu Szkoły Handlowej Polskiej Macierzy Szkolnej w Wieluniu i kursów PCK oraz Kursu Obrony Przeciwgazowej zgłosiła się do Zgromadzenia. Została przyjęta 2 listopada 1934 roku. W 1936 roku została posłana przez Zgromadzenie do Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa, którą ukończyła 2 września 1939.
Praca w czasie okupacji :
Pielęgniarka w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie przy ul. Nowogrodzkiej 59. Pracę w szpitalu rozpoczęła 10 listopada 1939 r.
Przydział w VIII - IX 1944:
Szpital Dzieciątka Jezus ul. Nowogrodzka 59 - oddział laryngologiczny - pielęgniarka
Dzielnica :
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu :
Po nakazie ewakuacji Szpitala Dzieciątka Jezus z Warszawy towarzyszyła pacjentom w drodze do Milanówka, wielu ratując przed rozstrzelaniem. Następnie powróciła do szpitala, aby zająć się pozostawionymi tam pacjentami w najcięższym stanie.
Losy po wojnie:
Po wojnie kontynuowała pracę w szpitalu i jako przełożona pielęgniarek w Domu Małego Dziecka im. Ks. Gabriela Boduena w Warszawie przy ulicy Nowogrodzkiej. Opiekowała się upośledzonymi dziećmi, kalekami i sierotami wojennymi. W 1949 roku władze PRL usuwają siostry ze szpitali. W 1956 roku S. Józefa powraca do Szpitala Dzieciątka Jezus. Podejmuje wówczas pracę na Oddziale Ortopedii u prof. Grucy. Niestety, po czterech latach siostry znowu zostają usunięte ze szpitala. Siostra Józefa podejmuje wtedy pracę przy Parafii Św. Jakuba w Warszawie. Organizuje opiekę domową chorych na terenie parafii. Potem, przez kilka lat pracuje w szpitalu dla ciężko chorych na nowotwory w Wyrozębach koło Siedlec. Następnie otrzymała zadanie zorganizowania pracy Sióstr w parafiach Archidiecezji Warszawskiej. Trwała w tej posłudze 8 lat. W tym okresie Siostra Józefa wraz z Księdzem Stanisławem Orlikowskim SAC organizuje „wczaso-rekolekcje" dla chorych w Łaźniewie.
Siostra Józefa przez kilka lat niosła posługę chorym i ubogim w parafii Św. Krzyża w Warszawie, a następnie chorym Siostrom Zgromadzenia w Domu Prowincjalnym w Warszawie. Przez kolejne blisko 20 lat wspomagała Wspólnotę Zgromadzenia w opiece nad chorymi w Domu w Chylicach – Anielinie. W 2012 roku obchodziła w nim stulecie swego życia.
Odznaczenia:
Za posługę pielęgniarską oraz ewakuację rannych podczas Powstania s. Józefa Słupiańska w w dniu 23 czerwca 2003 roku została uhonorowana Medalem im. Florence Nightingale - najwyższym na świecie odznaczeniem przyznawanym pielęgniarkom przez Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża oraz najwyższym wyróżnieniem Polskiego Czerwonego Krzyża – Odznaką Honorową I-go stopnia. 29 lipca 2018 r. "za wybitne zasługi w obronie godności, człowieczeństwa i praw ludzkich, za ofiarną służbę w ratowaniu życia i zdrowia potrzebującym pomocy" odznaczona została przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Źródła:
MPW-ankieta, MPW-zbiory P/8259
Publikacje :
Biogram s. J. Słupiańskiej na stronach Wirtualnego Muzeum Pielęgniarstwa Polskiego autorstwa S. Jadwigi Kisielewskiej S.M oraz notatka biograficzna na podstawie dokumentów CAPP (Centralne Archiwum Pielęgniarstwa Polskiego im. Barbary Purtak)
Archiwum Historii Mówionej:
