Data urodzenia:
1930-01-25
Stopień:
starszy strzelec - kapral (09.1944)
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Edmund - Irena z domu Borysoglebska
Losy do 1943 r.:
Od 1937 r. mieszkał z rodzicami w Gdyni. Tam opanował biegle język niemiecki. Członek ZHP. Po ukończeniu 5 klasy, w czerwcu 1939 r. wyjechał na obóz harcerski. Pod koniec sierpnia ojciec wysłał całą rodzinę do Warszawy, a sam powrócił do Gdyni. Niemcy po zajęciu miasta aresztowali go i rozstrzelali. Matka z dziećmi przeniosła się do Zielonki pod Warszawą. Jerzy uczęszczał do szkoły oo Marianów przy ul. Wileńskiej. W 1943 r., na skutek donosu, matka i jej siostra zostały aresztowane przez Gestapo w willi w Zielonce, gdzie produkowano części do granatów - i wywiezione do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Po pewnym czasie Gestapo wypuściło z aresztu w al. Szucha dzieci, które babka wywiozła do wsi Kleszczyny koło Suchedniowa.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W okresie od 10 sierpnia 1943 r. do 12 stycznia 1944 r. był w oddziale partyzanckim por. cc "Ponurego" (Jan Piwnik) na Wykusie. We wrześniu 1943 r. awansowany do stopnia starszego strzelca. Po powrocie do Warszawy został wysłany jako kurier do Florencji. Przydział w lipcu 1944 r. - Armia Krajowa - Kedyw KG AK - batalion "Parasol" - 1. kompania - III pluton.
Adres przed Powstaniem:
Warszawa ul. Puławska 41 m. 19.
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Parasol" - 1. kompania - III pluton (1-8.08.1944), na Starym Mieście od 9 sierpnia: Grupa "Północ" - odcinek "Kuba" - "Sosna" - batalion NOW-AK "Gustaw" - OS "Juliusz" - dowódca sekcji łączników-butelkarzy, po przejściu do Śródmieścia włączony z plutonem do kompanii zbiorczej por. "Kostki" (Wojciech Pszczółkowski) w zgrupowaniu AK "Bartkiewicz".
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ. Na Woli uczestniczył w walkach batalionu "Parasol" o Pałacyk Michla przy ul. Wolskiej 40, brał udział w obronie cmentarzy Kalwińskiego i Ewangelickiego. Na Starym Mieście brał udział m.in. w obronie PWPW przy ul. Sanguszki 1. Po przejściu do Śródmieścia walczył m.in. na ul. Czackiego, w kościele św. Krzyża i na pl. Napoleona.
Odniesione rany:
Ranny w głowę 24.08.1944 r. - stracił oko podczas walk w PWPW; po operacji powrócił do oddziału.
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
Jego młodsza siostra
Maria ps. "Diana" była łączniczką w batalionie "Parasol"; poległa 13.08.1944 r. na ul. Długiej.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (6.09.1944), Krzyż Virtuti Militari V klasy (23.09.1944) - odznaczony osobiście przez Dowódcę AK gen. Tadeusza "Bora"-Komorowskiego, jako najmłodszy żołnierz Armii Krajowej, który został wyróżniony tym odznaczeniem. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego "za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz środowisk kombatanckich".
Awanse:
Awansowany do stopnia kaprala we wrześniu 1944 r.
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji wyszedł do niewoli w szeregach batalionu AK "Gustaw", od października 1944 r. jeniec Stalagu XI B Fallingbostel; wyzwolony 17.04.1945 r. przez oddziały brytyjskiej 8. Armii.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu pełnił służbę w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Po demobilizacji rozpoczął studia na Uniwersytecie Londyńskim, ukończył Wydział Metalurgiczny na Politechnice w Londynie. Pracował w Wielkiej Brytanii, USA, Kanadzie, Afryce i Szwajcarii. Do Polski powrócił na stałe w lutym 1992 roku, zamieszkał w Warszawie na Saskiej Kępie. Awansowany do stopnia kapitana Wojska Polskiego.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW. Fot. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IH/4575. Archiwum Akt Nowych w Warszawie - Archiwum Romualda Śreniawa-Szypiowskiego.
Archiwum Historii Mówionej:
