Janina Jasik

Larissa Sztorchan urodziła się w 1932 r. w Sosnowcu. Jej ojciec był stolarzem, matka pielęgniarką. W 1934 r. przenieśli się do Warszawy, gdzie rodzice Larissy założyli niewielki sklep ze słodyczami. Po zajęciu miasta przez Niemców i utworzeniu w nim w 1940 r. zamkniętej dzielnicy dla Żydów rodzina znalazła się w tzw. małym getcie (położonym na południe od ul. Chłodnej).We wrześniu 1942 r., w czasie wielkiej wywózki blisko 300 tys. mieszkańców getta do Treblinki, zaginęła matka Larissy. Prawdopodobnie została deportowana do obozu zagłady. Ojciec z córką zaczęli się ukrywać. Dzięki pomocy brata matki dziewczynki, przedwojennego działacza partii komunistycznej Mariana Tenenbauma, który zmienił nazwisko na Aleksander Pilicki, Larissie udało się uciec z getta. Przeszła przez mur grudniowej nocy 1942 r. Na początku ukrywała się u polskiego małżeństwa, potem u innej rodziny. Wielokrotnie zmieniała adresy. Wspomniany wujek Marian Tenenbaum i jego partyjny kolega Mieczysław Jasik na kilka tygodni ulokowali ją w mieszkaniu matki tego drugiego – Kazimiery Jasik. Znajdowało się w kamienicy przy pl. Mirowskim 9, nieopodal muru getta. Larissa go nie opuszczała mieszkania Jasików, a kiedy ktoś ich odwiedzał Kazimiera i jej córki przedstawiały ją jako chorą kuzynkę z Siedlec. Pani Janina wspominała: "Przyprowadził ją jej wujek, mnie akurat wtedy w domu nie było, opowiadały mi o tym siostry. Moja siostra uszyła jej sukienkę, to było śmieszne, bo nie było materiału i trzeba było popsuć parawan i z tego materiału została uszyta. Niestety Larysia nie mogła być u nas zbyt długo, bo przez nasze podwórko przechodził mur getta i często były tam różne kontrole. Więc nie była długo, ale bardzo się z nią zaprzyjaźniłyśmy. Moja siostra załatwiła jej w parafii metrykę na nazwisko Marysia Kozłowska. Za jej ukrywanie groziła nam wszystkim oczywiście śmierć, ale dla nas ważne było by uratować życie dziecka."