Data urodzenia:
1922-11-24
Funkcja:
łączniczka - sanitariuszka
Miejsce urodzenia:
Bydgoszcz
Imiona rodziców:
Wacław - Jadwiga z domu Ossowska
Używane pseudonimy:
"Danusia", "Grażyna"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1940 r. Początkowo zajmowała się kolportażem prasy podziemnej na rodzimym Żoliborzu. Tam też nawiązała pierwsze kontakty z podziemiem zbrojnym i w tym samym roku została wprowadzona przez por. dr med. "Wiesława" (Tadeusz Jankowski - późniejszy lekarz naczelny pułku "Baszta") do zgrupowania "Kotłownia" (późniejszy pułk "Baszta"), jako łączniczka sekcji (plutonu) "Freda" (Wacław Leśkiewicz). W "Baszcie" przeszła szkolenie wojskowe i sanitarne. Od marca 1943 r. łączniczka por. "Stasinka" w Kedywie Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej, - grupa "Andrzeja - Oddział Dyspozycyjny "A" (Kedyw-"Kolegium A"). Oprócz działalności konspiracyjnej w latach okupacji uczyła się aktorstwa u Zofii Małynicz i Henryka Ładosza w Ognisku RGO (Rada Główna Opiekuńcza) w Warszawie.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Kaniowska 126 m.2
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - Kedyw Okręgu - Oddział Dyspozycyjny A - "Kolegium A" - od 2.08.1944 r. w zgrupowaniu "Radosław" - od 12.08.1944 r. w pułku "Broda 53" - batalion "Zośka" - oddział ppor. "Śnicy"
Szlak bojowy:
Śródmieście - Wola - Stare Miasto - ul. Senatorska - Ogród Saski - ul. Zielna ("przebicie") - Śródmieście Północ - Śródmieście Południe - Górny Czerniaków - przeprawa przez Wisłę. Pierwsze dni sierpnia 1944 r. spędziła w Śródmieściu, jako sanitariuszka Kedywu Okręgu z mp. w Hotelu Victoria przy ul. Jasnej 26. Po uzyskaniu zgody komendanta Kedywu Okręgu Warszawskiego por. "Andrzeja", 6 sierpnia 1944 r. udała się z grupą sanitariuszek i łączniczek ze Śródmieścia na Wolę, gdzie dołączyła do oddziału macierzystego. W dniach 13-15.08.1944 na polecenie szefa sanitarnego Kedywu KG AK
dr "Skiby", wraz z grupą lekarzy (szef - dr "Bohdan" Jerzy Kaczyński z "Kolegium A") i sanitariuszek (w tej grupie była min.
Krystyna Sosabowska - żona
por. "Stasinka") brała udział w urządzaniu nowego szpitala polowego "Pod Krzywą Latanią" przy ul. Podwale 25. W następnych dniach powróciła na linię i dołączyła do macierzystego oddziału. W nocy 30/31.08.1944 r. brała udział w przebiciu ze Starego Miasta do Śródmieścia. Znalazła się w grupie ok. 60 ludzi (kompania "Rudy" z "Zośki" Oddział Dyspozycyjny "A"), która górą, przez teren zajęty przez Niemców (ul. Senatorska - kościół św. Antoniego - Ogród Saski) wieczorem 31 sierpnia dotarła do polskich pozycji na ul. Zielnej. Następnie od 5.09.1944 r. brała udział w walkach na Górnym Czerniakowie. W nocy 16/17.09.1944 r., wraz z grupą rannych kolegów, ewakuowana łodzią za Wisłę.
Odniesione rany:
Ciężko ranna w płuca 16.09.1944 r. w rejonie Wału Miedzeszyńskiego, tuż po udanej przeprawie przez Wisłę. Leczona w szpitalach podwarszawskich (Otwock) do grudnia 1944 r. W tym czasie przeszła kilka operacji, jednak odłamki w płucach nosiła do końca życia.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Krzyż Partyzancki, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Warszawski Krzyż Powstańczy.
Losy po wojnie:
W 1947 r. ukończyła warszawską Szkołę Teatralną z siedzibą w Łodzi (Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej prof. Zelwerowicza) i rozpoczęła pracę w Teatrze Wojska Polskiego pod dyrekcją Leona Schillera. Zagrała tam m.in. Disperandę w "Igraszkach z diabłem" i Elizę w "Rozbitym dzbanie". W 1949 roku, na zaproszenie Kazimierza Dejmka, dołączyła do tworzącego się zespołu Teatru Nowego, gdzie zagrała m.in. Bożkę w "Brygadzie szlifierza Karhana". Po powrocie do Warszawy, w roku 1952, pracowała jako aktorka w teatrach: Syrenie, Powszechnym i Klasycznym. Grała też w teatrach dramatycznych w Bielsku Białej, Elblągu, Legnicy, Słupsku i Olsztynie. W tym czasie nawiązała współpracę z Polskim Radiem i Telewizją. Użyczała głosu postaciom z programów i filmów dla dzieci: Gąsce Balbince w "Przygody Gąski Balbinki" (była to pierwsza polska "dobranocka", emitowana na żywo w latach 60), Agatce w "Jacek i Agatka", Lolkowi z pełnometrażowej kreskówki o Bolku i Lolku (1977 - "Wielka podróż Bolka i Lolka"), oraz jednemu z braci Kaczyńskich - tytułowych bohaterów filmu "O dwóch takich co ukradli księżyc". Brała udział w nagraniach bajek dla dzieci wydawanych przez Polskie Nagrania. W latach 1982-1990 pracowała w Teatrze Polskim w Warszawie jako korepetytor dykcji. W 1999 r. wystąpiła w filmie dokumentalnym "Akowcy" - reż. Krzysztof Nowak-Tyszowiecki. Do ostatnich dni życia była czynna zawodowo. Jej ostatnia rola telewizyjna, to babcia Bogusia w serialu "M jak miłość". Odcinek 550, w którym wystąpiła, miał swoją premierę dwa dni po jej śmierci.
Filmografia:
1959 - "Wspólny pokój" - wykonanie piosenek, 1962 - "O dwóch takich, co ukradli księżyc" - obsada aktorska (w rzeczywistości nie wystąpiła w filmie, w dubbingu użyczyła swojego głosu jednemu z bliźniaków), 1979 - "Strachy" - obsada aktorska, 1983 - "Szkoda twoich łez" - obsada aktorska, 1987 - "Rzeka kłamstwa", 4 odcinek - obsada aktorska, 2007 - "M jak miłość", odcinek 550 - obsada aktorska (babcia Bogusia)
Teatr Telewizji:
1958 - "Róża podwórza" - obsada aktorska, 1958 - "Żeglarz" - obsada aktorska, 1963 - "Żabusia" - obsada aktorska (Niania), 1996 - "Babcia na jabłoni" - obsada aktorska (babcia Wanda)
Nazwisko po mężu:
Danuta Mancewicz-Drebert
Miejsce śmierci:
Warszawa; pochowana na Cmentarzu Wawrzyszewskim przy ul. Wólczyńskiej
Archiwum Historii Mówionej:
