Data urodzenia:
1926-11-12
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Edward - Helena
Wykształcenie i udział w konspiracji 1939 - 1944:
W 1939 skończyła szkołę powszechną i zdała do Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego. Przez całą okupację uczęszczała na tajne komplety. W konspiracji od 1942 roku. Uczestniczka akcji "Wawer". Wraz z matką Heleną Wilczyńską odbyły rozszerzone szkolenia sanitarne, wykłady i praktyki w Szpitalu Dzieciątka Jezus oraz Szpitalu Maltańskim przy ul. Senatorskiej.
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Śniadeckich 21
Oddział:
Armia Krajowa - batalion "Kiliński" - 4. kompania "Watra" - kompania "Osa", II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie "Żubr" - 3. kompania
Kompania „Osa” z batalionu Armii Krajowej im. Jana Kilińskiego dowodzona przez podporucznika Edmunda Osiejewskiego „Osę” łącznie liczyła 188 osób. Podporządkowana Zgrupowaniu „Róg” powstała z części 4 kompanii „Watra” (plutony 169 i 170), która 6 sierpnia wycofała się na Stare Miasto, a po przejściu do Śródmieścia weszła w skład Batalionu „Stefan”.
Kompania oficjalnie została włączona do stałej załogi Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych 10 sierpnia. Jej zadaniem była obrona dużej barykady zamykającej wjazd w ulicę Zakroczymską (wymagało to obsadzenia zachodniej części kompleksu PWPW), kontrolowanie przyległych terenów tworzących lewe skrzydło rejonu Wytwórni (końcowe budynki ul. Zakroczymskiej, pierwsze ul. Konwiktorskiej wraz ze Szkołą Przemysłu Graficznego, park Traugutta) oraz obsada barykady zamykającej ulicę Zakątną na wysokości kamienicy nr 3, położonej na tyłach PWPW i zapobiegającej jej oskrzydleniu od strony Wisły.
Szlak bojowy:
Wola (cmentarze) - Leszno (Sądy) - Śródmieście Północ (Haberbusch i Schiele) - Stare Miasto (PWPW) - kanały - Żoliborz
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Losy po Powstaniu:
Barbara pozostała wraz z ranną na Żoliborzu matką (umieszczoną w szpitalu przy ul. Krechowieckiej) aż do kapitulacji dzielnicy, 30.09.1944. Żoliborz opuściły z ludnością cywilną drogą przez dworzec Warszawa Zachodnia, skąd zostały wywiezione do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121). Z Pruszkowa wydostały się dzięki pomocy lekarzy, którzy orzekli, że kobiety nie nadają się do wywózki. Popowstaniową wędrówkę zakończyły w Krakowie, gdzie czekał już ich ojciec i mąż Edward Wilczyński.
Losy po wojnie:
Lekarz - stomatolog. Maturę zdała w Krakowie. Po maturze studiowała stomatologię w Łodzi (dyplom w 1950 r.) Po studiach powróciła do Warszawy. Przez wiele lat pracowała w ZOZ Śródmieście, przy ul. Mariańskiej, następnie na ul. Mazowieckiej. Na kilka lat wyjechała do Turyngii. Podczas studiów wyszła za mąż za kolegę z roku, mieli dwóch synów. Działaczka społeczna i kombatancka. Od 2012 r. była prezesem Zarządu Ogólnokrajowego Środowiska Batalionu "Kiliński" Światowego Związku Żołnierzy AK.
Odznaczenia:
Krzyż z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości (2015)
Nazwisko po mężu:
Barbara Wilczyńska-Sekulska
Miejsce pochówku :
Cmentarz Bródnowski w Warszawie
Informacje dodatkowe:
Urodziła się w Warszawie, w rodzinie pielęgnującej patriotyczne tradycje. Ojciec Edward w wieku 17 lat brał udział w wojnie 1920 r. jako ochotnik.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. Notatka biograficzna w Miesięczniku Okregowej Izby Lekarskiej w Warszawie „Puls”. Informacja o śmierci przekazana przez Pokój Kombatanta MPW (zwrot poczty - adresat zmarł), MPW-kontakt: p. Mariusz Pawlak z PWPW S.A, Zarząd Główny ŚZŻAK
Archiwum Historii Mówionej:
