Data urodzenia:
1924-07-29
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Bronisław - Antonina z domu Miałkowska
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1940/1941 roku, był kurierem na trasie Warszawa–Pułtusk, przeprowadzał osoby przez granicę Generalnego Gubernatorstwa. Następnie Kedyw Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej - Oddział Dyspozycyjny A ("Kolegium A"), wprowadzony przez dalekiego krewnego
Karola Wierciaka do oddziału dyspozycyjnego
ppor. „Andrzeja” (Józefa Rybickiego).
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Twarda
Miejsce koncentracji na godzinę „W”:
Plac Grzybowski (spotkanie o godz. 10:00), następnie (po godz. 13:00) ul. Sienkiewicza - oddział WSOP. Przydzielony do batalionu "Kiliński"
Oddział:
Armia Krajowa - batalion "Kiliński" - 8. kompania (włączona 3.08.1944 - dawny Kedyw "Kolegium C")
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ - hotel „Victoria”, zajęcie budynku Poczty Głównej i warszawskiej restauracji "Żywiec" na rogu ul. Marszałkowskiej i Alej Jerozolimskich. Podczas zdobywaniu gmachu PAST-y zajmował stanowiska bojowe od strony ul. Zielnej. Zadaniem tej grupy Powstańców było zabezpieczenie od natarcia niemieckiego z kierunku Ogrodu Saskiego.
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji kazano mu przebrać się w cywilne ubrania i próbować opuścić Warszawę razem z kolumnami ludności cywilnej. Tak też z kolegami zrobił. Wychodzili z Warszawy ulicą Grójecką z kolumną cywilną do nocy, następnie zdecydowali się pójść spać na podwórzu rozbitej kamienicy. Kiedy rano obudzili się kolumny już nie było, więc każdy z nich uciekł w pole.
Losy po wojnie:
Po wojnie rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Budowlanej, która mieściła się w zrujnowanej kamienicy na ulicy Złotej. Uczył się budownictwa, urbanistyki i statyki. Nauki nie ukończył, ponieważ został zmobilizowany do KBW. Skierowany do Komorowa, by prowadzić propagandę dla referendum „Trzy razy tak„. Wkrótce aresztowany i przewieziony do Więzienia karno-śledczego nr III przy ul. Ratuszowej 11 na Pradze. Skazany na 8 lat pozbawienia wolności, jednak po odwołaniu do Sądu Najwyższego karę zmniejszono do 5 miesięcy. Odbywał ją w więzieniu przy ul. 11 Listopada na IV oddziale. Po wyjściu na wolność, służył w 3. Pułku Piechoty LWP w Ciechanowie. Będąc nadal w zainteresowaniu Informacji Wojskowej, postanowił w 1947 roku wraz z kilkoma kolegami uciec na Zachód. Wykorzystując przepustki wojskowe dotarli pociągiem do Karpacza, a następnie przekroczyli granicę z Czechosłowacją. Następnie dotarli do niemieckiego miasteczka, gdzie zameldowali się w amerykańskiej komendzie. Skierowany do ośrodka tymczasowego na terenie Niemiec, jako miejsce swego dalszego pobytu wybrał Holandię. W międzyczasie otrzymał propozycję służby w Polskiej Organizacji Wojskowej, przy armii amerykańskiej i nowe dokumenty wyrobione na nazwisko ”Narski". Po wydaniu mu w Niemczech ww. dokumentów we wrześniu 1947 roku przewieziono go do obozu demobilizacyjnego w Eindhoven w południowej Holandii. Zatrudniony został w Wydziale Budownictwa w Urzędzie Miasta Eindhoven. Założył rodzinę - żona Rozalia była Holenderką (zmarła w 2004 r.), mieli syna Olafa (zmarł w wieku 60 lat). Pozostawszy sam postanowił powrócić na stałe do kraju. Mieszkał w Białymstoku.
Miejsce śmierci:
Białystok
Miejsce pochówku:
Cmentarz Bródnowski w Warszawie, kw. 110 N, rząd 4, grób 3 - w grobie rodzinnym, miejscu pochowania matki Antoniny Snarskiej.
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Jego ojciec Bronisław Snarski był wysokim urzędnikiem państwowym i komisarzem Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej został ewakuowany do Lwowa, gdzie aresztowali go Sowieci. Po Powstaniu Warszawskim został wywieziony do Berlina. Po powrocie z Berlina i został dyrektorem Departamentu Kontroli Przemysłu w Naczelnej Izbie Kontroli (lata 1945-1946).
Uwagi:
W 1947 roku zmienił nazwisko na Narski
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, relacja Zbigniewa Narskiego dla Archiwum Historii Mówionej, rozmowa z dn. 10.12.2007, przeprowadził Robert Markiewicz (MPW), Porucznik Zbigniew Narski: Byliśmy gotowi walczyć o wolną Polskę w III wojnie światowej - wywiad na portalu Polonia Christiana (PCh24.pl) 29.12.2022, wywiad "Znów chcą mnie zabić!" - Powstaniec Warszawski o Niemcach, UB i ucieczce z Holandii przed eutanazją - Polonia Christiana (PCh24.pl) 01.08.2022, Zbigniew Narski w rozmowie z Adamem Białousem, nekrolog - pożegnanie Powstańca przez Tadeusza Truskolaskiego, Prezydenta Miasta Białegostoku - Kurier Poranny - wiadomości z Białegostoku, Bielska Podlaskiego, Hajnówki i Sokółki, 15.06.2023, dostęp on-line: poranny.pl/nekrologi/15-06-2023,cpo.html
Archiwum Historii Mówionej:
