Podczas II wojny światowej Warszawa ucierpiała czterokrotnie. Pierwsze zniszczenia były wynikiem nalotów niemieckich we wrześniu 1939 r. Po powstaniu w getcie cała dzielnica została zrównana z ziemią. W sierpniu i wrześniu 1944 r. miasto doświadczyło ostrzału artyleryjskiego i bombardowań. Po Powstaniu Warszawskim Niemcy planowo niszczyli miasto budynek po budynku. W tej kategorii przeważają fotografie powstańcze oraz dokumentacja powojenna, są tu jednak również zdjęcia gruzów getta i ruin z roku 1939. Większość powstańczych fotoreporterów rejestrowała zburzone budynki, przy czym ruiny stanowiły często tło dla wydarzeń i postaci. Spośród zdjęć powojennych najliczniejsze są zbiory fotografii Eugeniusz Hanemana oraz Karola Pęcherskiego, który utrwalił zniszczenia wojenne na zamówienie Biura Odbudowy Stolicy.
