Por. Wiesław Chrzanowski „Wiesław” urodził się 4 grudnia 1920 r. w Sosnowcu. Ukończył warszawskie Gimnazjum im. Joachima Lelewela oraz Szkołę Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie, w stopniu podporucznika saperów. We wrześniu 1939 r. walczył w obronie Twierdzy Modlin. Od 1940 r. działał w konspiracji, w Narodowej Organizacji Wojskowej, od 1943 w Armii Krajowej, w batalionie NOW-AK „Antoni”, kompania „Aniela”. Prowadził szkolenia w konspiracyjnej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty. Podczas okupacji studiował w dwuletniej Państwowej Wyższej Szkole Technicznej – okupacyjnej Politechnice Warszawskiej – równolegle realizując program przedwojennej Politechniki na tajnych kompletach. W Powstaniu Warszawskim pełnił obowiązki dowódcy 2 plutonu kompanii „Anna” Batalionu „Gustaw” Zgrupowania „Róg” na Starym Mieście, a po przejściu kanałami – w Śródmieściu Północnym. Po upadku Powstania przebywał w niewoli jenieckiej w obozach w Fallingbostel Stalag XI B, Bergen-Belsen Oflag XI B/Z, Grossborn Oflag II D, Sandbostel Stalag X B i Lubece Oflag X C. Do Polski wrócił w listopadzie 1947 r., po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Technicznym w Monachium (TUM). Pracował dla hut śląskich w Chorzowie, w Zakładach Mechanicznych „Ursus”, prowadził wykłady na Politechnice Warszawskiej. Mieszkał w Warszawie. Zmarł w niedzielę wielkanocną 24 kwietnia 2011 r.

W czasie Powstania Wiesław Chrzanowski wykonał 145 zdjęć na Starym Mieście i w Śródmieściu Północnym, a po powstaniu w obozach jenieckich. Fotografował małoobrazkowym aparatem Kodak Retina i Kine Exakta na negatywach m.in.: Agfa Ultrarapid, Agfa Isopan F, Agfa Isopan ISS i Mimosa. Część niewywołanych filmów ukrył w piwnicy domu przy ulicy Wilczej 3, resztę udało mu się przemycić do kolejnych obozów jenieckich. W niewoli, w Bergen-Belsen i  Lubece, wykonał ponad 90 zdjęć aparatem Kine Exakta. Jego zdjęcia, podobnie jak zbiory innych fotografów-żołnierzy, pokazują przede wszystkim sceny zza kulis walki – odpoczynek, posiłki, aranżowany atak powstańców. Są jednak u Chrzanowskiego również ujęcia tragicznych wydarzeń tamtego czasu: eksplozja niemieckiego nosiciela ładunków wybuchowych na ulicy Kilińskiego 13 sierpnia, ewakuacja ulicami zniszczonego miasta, a także portrety kolegów, którzy właśnie utracili najbliższych. Do najciekawszych i najbardziej znanych należą przedstawienia przekopu przez Aleje Jerozolimskie, łączącego Śródmieście Północne z Południowym oraz powstańców zbierających z magazynów browaru Haberbusch & Schiele do worków jęczmień na „pluj zupę”, gotowaną ze zmielonego w młynkach do kawy ziarna.