Ryszard Witkowski urodził się w 1926 r. w Milanówku koło Warszawy. Jego matka, Felicja, prowadziła jedyny w Milanówku zakład fotograficzny. Przed wojną, jako harcerz 197 Mazowieckiej Drużyny Harcerzy, brał udział w kursach modelarskich, budował modele latające. W czasie okupacji uczył się w szkole zawodowej, od 1942 r. pracował najpierw w jako pomocnik mechanika w zakładach Škody, a od 1943 r. w fabryce obrabiarek „Pionier” w Warszawie. W 1941 r. został członkiem konspiracyjnej Narodowej Organizacji Wojskowe (NOW), pod pseudonimem „Romuald”, a po scaleniu NOW z Armią Krajową zaprzysiężony, jako żołnierz AK „Orliński” w VII Obwodzie „Obroża” Okręgu Warszawskiego AK. Był kolporterem tajnej prasy, przenosił m.in. pisma: „Walka”, „Biuletyn Informacyjny”, „Insurekcja”. W 1944 r. brał udział w osłonie alianckich zrzutów broni na placówce „Solnica” koło Grodziska Mazowieckiego. Z powodu działalności konspiracyjnej jego matka i siostra Aniela zostały aresztowane przez Gestapo i były przetrzymywane na Pawiaku we wrześniu i październiku 1943 r. W czasie Powstania rodzina Witkowskich udzieliła schronienia trzem uciekinierom z Warszawy – Żydom. Byli to: Józef Roman, więzień Pawiaka, działacz żydowskiego Bundu, któremu Ryszard wyrobił fałszywą kenkartę na nazwisko Grotte oraz bracia Bronisław i Józef Miodowscy, wyzwoleni przez powstańców z obozu koncentracyjnego „Gęsiówka”. W 1993 r. Witkowscy zostali odznaczeni medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Po Powstaniu Ryszard współpracował z komórką „Foto” Delegatury Rządu na Kraj. Jesienią 1945 r. podjął studia w Sekcji Lotniczej Wydziału Mechanicznego Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda. Był pilotem szybowcowym, a w 1947 r. uzyskał licencję pilota samolotowego. W 1949 r. rozpoczął pracę w Głównym Instytucie Lotnictwa w Warszawie, jednak w 1950 r., kiedy został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa z powodu działalności w AK, stracił pracę i pozwolenie latania. Wrócił do Instytutu Lotnictwa w 1955 r., odzyskał także uprawnienia pilota. Zajmował się pilotażem śmigłowców, jako jeden z pierwszych w kraju uzyskał licencję pilota śmigłowca. Wielokrotnie uczestniczył w zawodach szybowcowych. Jest autorem i tłumaczem artykułów i książek o tematyce lotniczej. Mieszka w Warszawie.

Podobnie jak jego matka Felicja, Ryszard Witkowski dokumentował ważne wydarzenia w Milanówku i okolicach. Podczas okupacji robił zdjęcia jeńcom włoskim i żołnierzom węgierskim, stacjonującym w budynku miejscowego gimnazjum. Zachowała się także dokumentacja zniszczonego przez Niemców magazynu broni AK. W czasie Powstania, kiedy do Milanówka został ewakuowany z walczącej Warszawy Szpital Dzieciątka Jezus, portretował personel i rannych. Jednym z nich był Józef Miodowski, uratowany z „Gęsiówki” Żyd, którym, udając krewną,  opiekowała się siostra Ryszarda, Aniela. Fotografie powojenne przedstawiają zniszczoną Warszawę, powracających do niej w zatłoczonych pociągach mieszkańców oraz ćwiczenia wojskowe dla młodzieży w okolicach Grodziska Mazowieckiego. Powagę trudnych czasów rozweselają zdjęcia z sylwestra 1944/1945 r. i uśmiechnięte twarze studentek i studentów pierwszego powojennego rocznika Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda. Wśród dokumentacji powojennej znajdują się także zdjęcia wraków samolotów.