Są pośród nas, ale o ich wyjątkowych czynach, działaniach, inicjatywach nie zawsze mamy szansę usłyszeć. Bohaterowie XXI wieku – tak o nich myślimy i mówimy, choć sami uważają się za zwyczajnych ludzi. Podczas uroczystej gali X edycji Nagrody im. Jana Rodowicza „Anody” wręczyliśmy statuetki trzem niezwykłym osobom, dla których – tak jak dla patrona Nagrody – pomoc innym jest po prostu odruchem naturalnym. Oto nasi nagrodzeni!
Marek Czerwiński – nauczyciel informatyki i historii w Zespole Szkół Ogólnokształcących im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. W lipcu 2020 r. dwóch agresywnych mężczyzn zaczepiło na przystanku autobusowym czarnoskórego mężczyznę. Za próbę obrony młodego Kongijczyka pan Marek został pobity przez napastników, którzy następnie uciekli z miejsca zdarzenia. Pan Marek trafił do szpitala.
Marek Czerwiński i Jan Rodowicz, członek Kapituły Nagrody im. Jana Rodowicza „Anody”, który wygłosił laudację nt. laureata
Jakub Sieczko – lekarz z Warszawy, koordynator akcji Medycy na Granicy – inicjatywy lekarzy, ratowników i strażaków. Zaangażowany w pomoc medyczną uchodźcom, którzy przedostali się przez polską granicę na Podlasie. Medycy udzielili pomocy ponad 200 osobom. Dziś pomaga Ukraińcom uciekającym przed wojną.
Laureat Nagrody, Jakub Sieczko
Adam Król – emerytowany wykładowca Politechniki Gliwickiej, inżynier budownictwa. Na początku lat 90. przeniósł na grunt polski idee amerykańskiej organizacji Habitat for Humanity, dzięki czemu powstała Habitat for Humanity Poland, która pomaga niezamożnym rodzinom budować i remontować lokale mieszkalne. Organizacja promuje model pracy metodycznej i przywraca ideę wspólnotowości, angażując do wspólnej budowy domów zarówno przyszłych mieszkańców, jak i specjalistów od budownictwa, darczyńców, lokalną społeczność oraz wolontariuszy z różnych krajów. Dzięki tej współpracy wybudowano ponad 120 mieszkań. W ciągu 30 lat działalności organizacja Habitat for Humanity Poland pomogła ponad 1,5 tys. rodzin.
Adam Król i wręczająca statuetkę Olga Puncewicz zasiadająca w Kapitule Nagrody
Nominowani do Nagrody z dyrektorem Janem Ołdakowskim i Janem Rodowiczem
Dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego Jan Ołdakowski podsumował dziesięć lat istnienia Nagrody, na przestrzeni których członkowie Kapituły uhonorowali 126 „powstańców czasu pokoju”
Przemawiająca Marianna Bezugla, deputowana Rady Najwyższej Ukrainy
Swoją obecnością zaszczycili nas Powstańcy Warszawscy, Zofia Czekalska i Leszek Żukowski
Honorowy patronat nad uroczystością objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda.
List Prezydenta RP Andrzeja Dudy odczytała Barbara Fedyszak-Radziejowska, doradca Prezydenta
Wyboru nominowanych i laureatów dokonała Kapituła Nagrody im. Jana Rodowicza „Anody”, w której zasiedli: ks. Andrzej Augustyński, Ewa Błaszczyk, Jacek Dębicki, płk Piotr Gąstał, Anna Gołębicka, dr Dariusz Karłowicz, Paweł Łukasiak, Olga Puncewicz, Jan Rodowicz, Jakub Wygnański.
Występ Julii Marcell z towarzyszeniem Kwartetu Strings Avenue
:: Mecenasem Nagrody im. Jana Rodowicza „Anody” jest Fundacja PKO Banku Polskiego.
:: Patronat medialny sprawuje Program 1 TVP, Program 1 Polskiego Radia, Radio Dla Ciebie, Wirtualna Polska, portal NGO.PL oraz AMS.
:: Partnerem akcji jest Stowarzyszenie Gazet Lokalnych, Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce oraz Stowarzyszenie Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL.
Zdjęcia: Katarzyna Stefanowska, Michał Zajączkowski/Muzeum Powstania Warszawskiego
***
Nagroda im. Jana Rodowicza „Anody” ustanowiona przez Muzeum Powstania Warszawskiego w 2011 r. jest wyróżnieniem dla współczesnych bohaterów, którzy bez względu na trudności i niepowodzenia kierują się w życiu zasadami podobnymi do tych wyznawanych przez pokolenie Powstańców.
Nagroda jest przyznawana w trzech kategoriach: „Wyjątkowy czyn” (na przykład uratowanie komuś życia); „Akcja społeczna” (wyróżniające się dzieło lub przedsięwzięcie społeczne zakończone sukcesem); „Całokształt dokonań” (wybitne osiągnięcia, spójna oraz konsekwentna postawa życiowa godna naśladowania).
***
Jan Rodowicz „Anoda” (ur. 7.03.1923 r. w Warszawie, zamordowany 7.01.1949 r. w siedzibie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie) – harcerz, żołnierz AK, porucznik. Dorastał w rodzinie o patriotycznych tradycjach, co w połączeniu z działalnością w harcerstwie oraz nauką w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. S. Batorego ukształtowało go wspaniałym człowiekiem i bohaterem swoich czasów. W czasie wojny zaangażował się w działalność konspiracyjną w Szarych Szeregach, walczył w Batalionie „Zośka” Armii Krajowej. Przeszedł jeden z najcięższych szlaków bojowych Powstania, walcząc na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Był ciężko ranny, odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Po zakończeniu leczenia na początku 1945 r. nawiązał kontakt z kolegami z Batalionu „Zośka”, włączając się w działalność antykomunistyczną i niepodległościową. Został dowódcą oddziału dyspozycyjnego szefa Obszaru Centralnego Delegatury Sił Zbrojnych. W sierpniu 1945 r. po rozwiązaniu DSZ wrócił do Warszawy. Zajął się ewidencją poległych i zaginionych z Batalionu „Zośka”, zachęcał kolegów do gromadzenia materiałów historycznych i pisania wspomnień związanych z oddziałem. 24 grudnia 1948 r. został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, zginął 7 stycznia 1949 r., po brutalnym śledztwie. Do dziś nie została ustalona przyczyna jego śmierci.
