ARCHIMAPA 1949-1956. Warszawa. Socrealizm.

Zapraszamy na prezentację drugiej Archimapy - „ARCHIMAPA 1949-1956 Warszawa. Socrealizm”. Spotkanie z udziałem Jarosława Trybusia i Grzegorza Piątka, pomysłodawców Archimapy odbędzie się  10 stycznia o godz. 18.30 w Warsztacie Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy (Pl. Konstytucji 4). Wstęp wolny.

„Archimapa 1946-1956 Warszawa. Socrealizm”, to druga z serii pięciu dwujęzycznych map-przewodników po warszawskiej architekturze, wydana przez Instytut Stefana Starzyńskiego oddział Muzeum Powstania Warszawskiego. Mapa obejmuje 49 miejsc np. osiedle mieszkaniowe MDM, Muranów, PKiN, Filharmonia Narodowa. Niektóre opisy budynków zostały wzbogacone zdjęciami archiwalnymi. Na mapie można znaleźć informacje historyczne dotyczące obiektów, ale także szczegóły dotyczące dostępności do tych miejsc. Opisy wszystkich budynków dostępne są w wersji polskiej i angielskiej.

Mapę będzie można kupić od 5 stycznia w sklepie Muzeum Powstania Warszawskiego oraz w sklepie MPW on-line >  w dwóch wersjach: w kopercie 18 zł (mapa wydrukowana na wodoodpornym papierze, odpornym na zniszczenie) oraz 12 zł – bez koperty.

„ARCHIMAPA 1949-1956 Warszawa. Socrealizm”
Opracowanie i wybór: Grzegorz Piątek, Jarosław Trybuś
Wydawca: Muzeum Powstania Warszawskiego i Instytut Stefana Starzyńskiego
Grafika: Magdalena Piwowar
Partner: WARSZTAT Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy

 

Socrealizm to jedyny w dziejach sztuki w Polsce styl, który został zdefiniowany i zadekretowany przez władzę. Przez to również jedyny, którego cezury czasowe są jednoznaczne: 1949 – wprowadzenie stylu i 1956 – porzucenie, które przyszło wraz z polityczną odwilżą i destalinizacją. Nie oznacza to jednak, że wszystko co powstało przez te siedem lat nosi znamiona socrealizmu. Już sama doktryna była niejasna, nakazując by budynki były „socjalistyczne w treści i narodowe  w formie”. Stworzyło to pole do niezliczonych interpretacji i preteksty do stosowania motywów zaczerpniętych z różnych epok: od gotyku i renesansu, przez barok po klasycyzm i empire. Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że wiele projektów zaczętych przed 1949 rokiem pospiesznie i bez przekonania dopasowywano do nowej doktryny, a część budynków od początku planowanych zgodnie z nią, kończono już po roku 1956, rezygnując z oryginalnie przewidywanych elementów. Socrealizm był też szczególnym stanem ograniczonej wolności twórczej, który rodził sprzeciw i próby ominięcia lub wykpienia zasad.