Pseudonim:
"Kołodziejski"
Data urodzenia:
1899-05-01
Stopień:
podpułkownik służby stałej piechoty
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W latach 1919-1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1919 r. wyróżnił się na froncie jako podchorąży w załodze pociągu pancernego nr 4 "Groźny". Po zakończeniu działań wojennych pozostał w Wojsku Polskim. Początkowo służył w 76. Lidzkim Pułku Piechoty w Grodnie, a następnie 67. Pułku Piechoty w Brodnicy. Był komendantem Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 67 pp. Od 1932 r. pełnił służbę w 3. Okręgowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Grodnie. W międzyczasie ukończył Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 r. był zastępcą dowódcy Batalionu Fortecznego "Mikołów" w składzie Grupy Operacyjnej "Śląsk", który bronił odcinka frontu w rejonie wsi Wyry na Górnym Śląsku. Pod koniec września wraz z resztkami swojej jednostki przedostał się do Lasów Augustowskich, skąd dotarł do Warszawy.
Pseudonimy:
"Zygmunt", "Bolesław Kołodziejski", "Kołodziejski"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od jesieni 1939 r. - oficer Związku Walki Zbrojnej. Zorganizował placówkę wywiadowczą "Zygmunt", która za pośrednictwem ambasady japońskiej przekazywała meldunki do placówki Oddziału II w Berlinie. Meldunki te przez Sztokholm docierały do Sztabu Najwyższego Wodza w Londynie. Po agresji Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 r., został przeniesiony do Organizacji Dywersyjnej "Wachlarz", w której został zastępcą dowódcy jej IV Odcinka, płk. Witolda Komierowskiego, a po jego odwołaniu w maju 1942 r., objął dowodzenie Odcinkiem. Wobec nadal pojawiających się nieprawidłowości w jego działalności, 28 września 1942 r. został wezwany do sztabu "Wachlarza" w Warszawie, gdzie zarzucono mu zatajanie matactw poprzedniego zwierzchnika i pozbawiono dowództwa. W tej sytuacji mjr. Reliszko opuścił szeregi Armii Krajowej i wstąpił do Narodowych Sił Zbrojnych. W lutym 1943 r. został komendantem Kwatery Głównej KG NSZ, a w marcu tego roku objął dowodzenie Brygadą Dyspozycyjno-Zmotoryzowaną "Koło"
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - Brygada Dyspozycyjno-Zmotoryzowana NSZ "Koło" - dowódca.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Powrócił do działalności konspiracyjnej - został inspektorem Obszaru Zachodniego NSZ.
Odznaczenia:
Krzyż Niepodległości, Krzyż Walecznych
Losy po wojnie:
Po zakończeniu wojny uciekł przed NKWD do Szwecji, skąd wyemigrował do Kanady.
Miejsce śmierci:
Zmarł w lutym 1956 r. w Montrealu, pochowany na cmentarzu weteranów "Field of Honour" w Pointe Claire.
