Data urodzenia:
1922-04-24
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Ignacy - Maria z Moczarskich.
Pseudonimy:
"Dąbrowski", "Duży"
Wykształcenie:
Ukończył pierwszą klasę w I Gimnazjum Męskim w Warszawie, a następnie uczył się w gimnazjum w Korpusie Kadetów w Rawiczu, które ukończył w 1939.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939 wstąpił na ochotnika do formowanej kompanii ochotniczej WP na Cytadeli, gdzie w stopniu szeregowca służył do kapitulacji Warszawy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W 1941r. (lub wiosną 1942 r. ) poprzez swojego znajomego sprzed wojny Józefa Kowalczyka („Sławbor”) nawiązuje kontakt ze środowiskiem Zadrugi. Wstępuje do grupy „Zryw” (późniejsze "Stronnictwo Zrywu Narodowego") i do „Kadry Polski Niepodległej” organizując jej środowisko młodzieżowe, m.in. organizując spotkania samokształceniowe u Kowalczyka i w innych lokalach. Zetknął się wówczas z Tadeuszem Jędrzejewskim („Wszebor”), Feliksem Widy-Wirskim i Zygmuntem Felczakiem, pod rozkazami którego przez pewien czas pozostawał, pełniąc m. in. funkcję jego łącznika.
Oddział:
Uczestnik Powstania Warszawskiego - IV kompania KPN
Awanse:
Awansowany do stopnia ppor.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (1945), Srebrny Krzyż Zasługi (1946), Odznaka Grunwaldzka (1946), Medal Zwycięstwa i Wolności (1946), Medal X-lecia PRL (1955), Złoty Krzyż Zasługi (1957), Krzyż Kawalerski OOP (1964), Krzyż Oficerski OOP (1979), Warszawski Krzyż Powstańczy (pośmiertnie 1982).
Losy po Powstaniu:
Ranny w nogę został wywieziony jako cywil do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121), a następnie dostał się do szpitala w Milanówku. Wobec zagrożenia rannych ze strony Niemców ukrywał się w mieszkaniu prywatnym w Milanówku, gdzie przebywał do stycznia 1945 r. Od lutego 1945 pracował jako sekretarz Zygmunta Felczaka w Bydgoszczy
Losy po wojnie:
Od lata 1945 do połowy 1946 r. pracował u wojewody Feliksa Widy-Wirskiego w Poznaniu. Następnie pracował w dwutygodniku „Zryw” (Poznań 1946-1947). Od lipca 1947r. pracował w WUKPPiW jako cenzor. Był członkiem Stronnictwa Pracy w l. 1945-47, w końcu 1947 wstąpił do PPR. Studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym UAM w Poznaniu, otrzymując absolutorium w 1949. W lipcu 1949 r. przeprowadził się do Warszawy gdzie prawdopodobnie dzięki wsparciu Józefa Kowalczyka otrzymał pracę w Głównym Urzędzie Kontroli Prasy jako cenzor.
W listopadzie 1950 r. usunięty z pracy w GUKP za ukrycie przed Partią faktu należenia w czasie okupacji do organizacji Zadruga (otrzymał też naganę partyjną). Dzięki protekcji z KW PZPR otrzymał pracę w Agencji Robotniczej. Następnie pracował w „Życiu Warszawy” i w miesięczniku „Przyjaźń” organ Tow. Przyjaźni Polsko - Radzieckiej. Przesłuchiwany przez UB w sprawie Widy-Wirskiego (w lutym 1953) wyparł się aktywnego uczestnictwa w środowisku zadrużnym.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, archiwum IPN, Radzymińska J. : Zawsze niepodlegli, Wrocław 1991, informacje Jarosława Brykalskiego, nota biograficzna autorstwa Tomasza Szczepańskiego, data śmierci podana przez syna, p. Jarosława Brykalskiego
