Data urodzenia:
1895-02-13
Stopień:
kapitan korpusu sanitarnego
Imiona rodziców:
Tadeusz - Wanda z domu Kędzierska
Wykształcenie i praca do 1944 r.:
5.06.1913 otrzymał świadectwo dojrzałości z wyróżnieniem w Gimnazjum im. Adama Mickiewicza we Lwowie. W 1913 wstąpił na Wydział Lekarski Uniwersytetu Jana Kazimierza. Po powrocie z wojska kontynuował studia, równocześnie pracował w Klinice Chorób Wewnętrznych UJK, pod kierownictwem prof. Antoniego Gluzińskiego. 30.04.1921 uzyskał dyplom doktora wszech nauk lekarskich. W czerwcu 1921 został mianowany starszym ordynatorem Oddziału Epidemiologicznego Szpitala Okręgowego we Lwowie. Od 1.01.1922 do 1.08.1931 pracował w Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego, pod kierownictwem prof. Antoniego Gluzińskiego a następnie prof. Witolda Orłowskiego. W okresie od 8.10.1929 do 31.01.1930 miał przerwę w tej pracy i pełnił obowiązki ordynatora czasowo uruchomionego Oddziału Duru Brzusznego w Szpitalu Św. Stanisława. 31.01.1931 otrzymał stopień docenta patologii i terapii chorób wewnętrznych, nadany przez Radę Wydziału Lekarskiego UW, na podstawie pracy "Badania nad działaniem kofeiny, strychniny, kardiazolu i koraminy na układ krążenia i oddychania w okresie niewydolności krążenia pochodzenia sercowego”. 1.08.1931, na podstawie wygranego konkursu, organizował od podstaw nowy Oddział Duru Brzusznego w Szpitalu Św. Stanisława. W styczniu 1932 objął kierownictwo I Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego, początkowo jako pełniący obowiązki kierownika, a od 1.09.1935 profesora i kierownika. Zorganizował w Klinice pracownie badań gazowych oraz pracownie hematologiczną. W 1938 założył w Klinice, pierwszy w Polsce, Oddział Chorób Zawodowych. Ogłosił około 50 prac naukowych dotyczących płynów przesiękowych i wysiękowych, hematologii. Wydał monografie: "Schorzenia opłucnej w świetle nowych poglądów” (1926), "O duszności. Zagadnienia wentylacji płuc w stanach chorobowych” (1927), "Kliniczne postacie rozedmy płuc i jej leczenie” (1935), "Obraz kliniczny i leczenie ziarnicy złośliwej” (1935). Równocześnie działał społecznie: był sekretarzem Zarządu Głównego Towarzystwa Internistów Polskich, członek-założyciel Towarzystwa Badań Naukowych nad Gruźlicą, redaktor wydawnictw Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, członek Sądu Izby Lekarskiej Warszawsko-Białostockiej oraz Sądu Naczelnej Izby Lekarskiej; od 12.06.1934 członek Wyższej Komisji Lekarskiej przy Ministerstwie Opieki Społecznej. W listopadzie 1939 powrócił do Warszawy. Z powodu zniszczeń wojennych przeniósł Klinikę do siedziby Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa przy ul. Koszykowej 78, gdzie kontynuował pracę naukową. W 1942 został dyrektorem Szpitala Ubezpieczalni Społecznej przy ul. Czerniakowskiej 231.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W sierpniu 1914 został powołany do armii austro-węgierskiej; w latach 1914-1916 odbył kampanię karpacką, zwolniony z wojska z powodu choroby. 4.11.1918 wstąpił, jako ochotnik, do oddziałów obrony Lwowa, służbę pełnił do 31.12.1921.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
We wrześniu 1939, jako lekarz, powołany w stopniu kapitana do Wojska Polskiego - jego przydział nie jest znany.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W latach okupacji niemieckiej brał udział w nauczaniu studentów Tajnego Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Ziem Zachodnich. We wrześniu 1942 został aresztowany przez Gestapo; wkrótce zwolniony.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Smolna 18 (lub ul. Szopena 1).
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - zgrupowanie "Kryska" - Szpital ZUS ul. Czerniakowska 231 róg Rozbrat - komendant (dyrektor) szpitala.
Szlak bojowy:
Górny Czerniaków
Miejsce śmierci:
Poległ podczas bombardowania w Szpitalu ZUS przy ul. Czerniakowskiej 231.
Odznaczenia:
Krzyż Obrony Lwowa, Medal Niepodległości.
Źródła:
J.B.Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej, tom II, Naczelna Izba Lekarska, Warszawa 1999; S.Bayer, Służba zdrowia Warszawy w walce z okupantem 1939-1945, Wydawnictwo MON, Warszawa 1985; M.Wiśniewska, M.Sikorska, Szpitale powstańczej Warszawy, Oficyna Wydawnicza "Rytm", Warszawa 1991;
S. Fojcik "Hel": Żołnierze AK "Kryska"; Warszawa, Związek Powstańców Warszawskich. Zarząd Główny. Środowisko "Kryska", Warszawa, 1994. T.Grigo, Na Górnym Czerniakowie, Wydawnictwo MON, Warszawa 1979.
