Data urodzenia:
1927-12-12
Stopień:
starszy strzelec
Numer legitymacji AK:
1081
Pseudonimy:
"Wir", "Zbyszek"
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Franciszek - Wacława z domu Derbin
Wykształcenie:
W latach 1934-1939 uczeń szkoły powszechnej w Warszawie. W 1939 r. zdał egzamin do Gimnazjum im. Tadeusza Reytana. Z chwilą zamknięcia szkoły przez Niemców podjął naukę w gimnazjum Władysława Giżyckiego na Wierzbnie, (nieopodal Królikarni), - oficjalnie jako uczeń Szkoły Ogrodniczej mieszczącej się w budynku tegoż gimnazjum. Szkołę ukończył przed Powstaniem, uzyskując tzw. małą maturę
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od marca 1943 roku ZWZ-AK : odbył ogólne podstawowe przeszkolenie wojskowe oraz szkolenie w zakresie łączności telegraficznej i radiowej. Prowadził też nasłuch radiowy.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Ogrodowa 16
Miejsce koncentracji na godzinę „W”:
Plac Dąbrowskiego, gmach RGO (Rady Głównej Opiekuńczej).
Oddział:
I Obwód "Radwan" (Śródmieście) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - pluton łączności
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel, Stalagu VI J Dorsten, a następnie Komenderówki w Krefeld nad Renem. Po wyzwoleniu przebywał Hameln, w obozie polskich jeńców wojennych na terenie amerykańskiej strefy okupacyjnej.
Losy po wojnie:
W latach 1945-1946 pełnił służbę w Oddziałach Wartowniczych. W 1946 roku powrócił do kraju. Podjął naukę w Liceum im. Tadeusza Reytana w Warszawie, gdzie zdał maturę. Po maturze rozpoczął studia. W 1950 r. otrzymał dyplom inżyniera mechanika.
Dla uzupełnienia kwalifikacji zawodowych podjął w roku 1957 studia uzupełniające na Politechnice Warszawskiej, (Wydział Inżynierii Sanitarnej). W 1959 r. uzyskał dyplom magistra inżyniera.
Od 1950 roku pracował w Warszawskim Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego "Prochem", pełniąc funkcję Kierownika Zespołu, Głównego Specjalisty i Kierownika Pracowni. Równolegle z pracą zawodowa podjął pracę dydaktyczną w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Warszawie, a następnie w Politechnice Warszawskiej jako asystent, starszy asystent i wykładowca. Prowadził wykłady z zakresu ciepłownictwa w Studium Podyplomowym.
W kwietniu 1973 roku został przeniesiony do Biura Projektów Gospodarki Wodnej i Ściekowej BIPROWOD na stanowisko dyrektora. W 1993 r przeszedł na emeryturę . W latach 1993 - 2009 inspektor Sanepidu .
Awanse:
Awansowany do stopnia porucznika rezerwy WP (12.10.1982)
Miejsce śmierci:
Warszawa; pochowany na cmentarzu Warszawa-Ursus przy ul. Ryżowej (Cmentarz Solipce)
Informacje dodatkowe:
Do jego zadań podczas Powstania należał nasłuch audycji z Londynu i meldunków. Pełnił Dyżury pełnił przy dowództwie (łączność meldunkowa rejonów : Królewska, PAST-a, Czerniaków) . Z Czerniakowa przyniesiono zdobyczny sprzęt radiowo-telegraficzny) . Według relacji rodzinnej Zbigniew Siedlecki uczestniczył w pozyskaniu ze sklepu przy ul. Świętokrzyskiej sprzętu oświetleniowego, który umożliwił założenie oświetlenia w kanałach na odcinku Foksal - Nowy Świat. Po wojnie od 1956 r pracował aktywnie w Polskim Zrzeszeniu Inżynierów i Techników Sanitarnych jako przewodniczący Koła, a następnie jako członek Zarządu Oddziału Warszawskiego PZITS i w dalszej kadencji jako V-ce Przewodniczący Oddziału , a następnie jako członek Zarządu Głównego (do 2011). Życie prywatne : żonaty z podharcmistrz ZHP, porucznik AK Barbarą Krystyną Szadkowską. Mieli dwie córki - Jolantę i Izabellę.
Archiwum Historii Mówionej:
