Przebieg służby wojskowej:
Był oficerem wielkopolskiej Brygady Kawalerii - 15 pułk Ułanów Poznańskich.
Udział w kampanii wrześniowej:
15 pułk Ułanów Poznańskich - wymieniany w składzie szwadronu cekaemów. Uczestnik bitwy pod Kutnem.
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Parasol" - 1. kompania, ochotnik - dołączył 1.08.1944 r. na Woli. W czasie Powstania pełnił funkcję włączonego do "Parasola" plutonu, a następnie funkcję instruktora taktycznego dowódcy
Informacje dodatkowe:
Porucznik "Konrad" dotarł do "Parasola" na Wolę z oddziałem, który powstał w pierwszym dniu Powstania przez połączenie się kilku grup żołnierzy oderwanych od swych macierzystych jednostek. Z por. "Konradem" znajdowała się drużyna pchor. "Szofera" (Stefan de Julien). Oddział wyruszył ok. godziny 17 dn. 1.08 ze Śródmieścia, kierując się na Wolę przez ulicę Pańską. W domu przy ul. Pańskiej 37 pozostawała w oczekiwaniu na dowódcę grupa żołnierzy z "Miotły". Wobec trwającej już w okolicy strzelaniny uznano, że dalsze oczekiwanie nie ma celu i grupa przyłączyła się do oddziału por. "Konrada" tworząc drużynę pod dowództwem "Radwana" (Lech Kostrzewa). Do drużyny włączono kilku żołnierzy od "Szofera", czy też ochotników (...). Od tego momentu (ok. godz. 18) oddział "Konrada" kontynuował marsz na Wolę przez Pańską, Waliców i Grzybowską. Pierwsze strzały padły na skrzyżowaniu z Towarową, gdzie oddział ostrzelał samochód terenowy marki Volkswagen jadący Towarową od Placu Kercelego. Następnie oddział minął Towarową i zatrzymał się przed Przyokopową ze względu na ostrzał z Zakładów Philipsa. W tym momencie dołączył do grupy "Konrada" oddział złożony z 12 podchorążych "Kedywu", który następnie pozostał z "Konradem" przez resztę dnia 1 sierpnia. Oddział podjął ostrzeliwanie niemieckich samochodów wojskowych przejeżdżających Towarową w kierunku Placu Kercelego. Niektóre z nich zostały uszkodzone i zatrzymywały się, w wyniku czego na Towarowej zgromadziła się znaczna grupa Niemców, którzy podjęli walkę. Nieco później na skrzyżowanie wpadła jednostka żandarmerii na motocyklach z przyczepami, którzy z impetem wpadli w Grzybowską. (ok. 6 motocykli, 18 żandarmów i 6 MP). Grupa ta została praktycznie zniszczona na miejscu, ale w powstałym zamieszaniu zaszła konieczność cofnięcia się za mur na teren elektrowni tramwajowej [dzisiejszy teren Muzeum Powstania Warszawskiego - przyp. red.] Na tym terenie oddział prowadził walkę w otoczeniu aż do zapadnięcia nocy. W początku walki maszyny jeszcze pracowały, nieco później zostały zatrzymane - po raz ostatni. W godzinach nocnych oddział "Konrada" opuścił elektrownię udając się kanałem ciepłowniczym na teren zajezdni tramwajowej przy ul. Młynarskiej. Drogę tę wskazali strażnicy z elektrowni. Kanał był przełazowy i mieścił rurociąg parowy liczący ok. 500 mm (chyba istniejący i użytkowany do dzisiaj). Oświetlenie elektryczne było czynne. W kanale było bardzo gorąco i dość ciasno, zwłaszcza przy kompensatorach. Wyszliśmy z włazu na terenie zajezdni, nie zajętym przez nikogo, po czym zajęto stanowiska na granicy terenu. Była już głęboka noc, odgłosy walki, silniki czołgów, pożary - dość dalekie. Oddział nie poniósł strat w zabitych, było kilku rannych, natomiast zadano straty Niemcom, których rozmiarów nie mogę określić. Por. "Konrad" nawiązał kontakt z dowództwem , co wskazuje na to, że wiedział, gdzie ma się ono znajdować. W godzinach nocnych udaliśmy się na teren szpitala Karola i Marii przy Lesznie." - relacja Adama Heine, źródło: Piotr Stachiewicz: "Parasol. Dzieje oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej". PAX 1991, s. 538
