Data urodzenia:
1924-10-13
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 153 Miejsce: 18
Stopień:
kapral podchorąży
Miejsce urodzenia:
Lubliniec
Imiona rodziców:
Julian - Maria z domu Bagieńska
Wykształcenie do 1944 roku:
15 lipca 1944 roku otrzymał świadectwo ukończenia Państwowej Szkoły Chemiczno-Ceramicznej II stopnia w Warszawie - Wydział Chemiczny, uzyskując tytuł technika chemika.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Warszawski Okręg Armii Krajowej - VIII Samodzielny Rejon Okęcie - 7. pułk piechoty "Garłuch" - bateria artylerii pułkowej por. "Kuby"
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Puławska 28 m 3
Oddział:
Warszawski Okręg Armii Krajowej - VIII Samodzielny Rejon Okęcie - 7. pułk piechoty "Garłuch" - bateria artylerii pułkowej por. "Kuby"
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Poległ podczas ataku na lotnisko wojskowe Okęcie.
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera A28 (kwatera 7 Pułku Piechoty Legionów „Garłuch” oraz Zgrupowania "Żywiciel"), rząd 1, grób 1
Odznaczenia:
Warszawski Krzyż Powstańczy
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Był synem płk. Juliana Janowskiego, w latach 30-tych dowódcy 5 Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu, we wrześniu 1939 roku zastępcy dowódcy obrony Warszawy. W lipcu 1936 roku płk. Julian Janowski został mianowany dowódcą piechoty dywizyjnej 11 Dywizji Piechoty w Stanisławowie, w maju 1938 roku został pierwszym zastępcą komendanta głównego Straży Granicznej, gen. bryg. Waleriana Czumy. 3 września 1939 mianowany został zastępcą dowódcy obrony Warszawy z zachowaniem dotychczasowego stanowiska I zastępcy komendanta głównego Straży Granicznej. W dniu 10 września 1939 został dowódcą Odcinka „Warszawa-Wschód”, a od 14 września po przekazaniu dowództwa odcinka gen. bryg. Juliuszowi Zulaufowi był jego zastępcą do momentu kapitulacji Warszawy 28 września 1939. Następnie przebywał w niewoli niemieckiej w Oflagu IV B Königstein w Saksonii i VII A Murnau do kwietnia 1945. We wrześniu 1945 wrócił do Polski i rozpoczął służbę w Wojsku Polskim. Pełnił kolejno stanowiska szefa Wydziału Wyszkolenia Bojowego Departamentu Wojsk Ochrony Pograniczna (październik 1945 – listopad 1946), dyrektora nauk w Centrum Wyszkolenia Wojsk Ochrony Pogranicza (listopad 1946 – maj 1949). W okresie od maja 1949 do stycznia 1950 pozostawał w dyspozycji Departamentu Personalnego MON. W 1950 roku przeniesiony został w stan spoczynku.
Uwagi :
Poszukiwany przez ojca płk. Juliana Janowskiego poprzez PCK od jesieni 1945 i w roku 1946. Z wczesnych kart PCK wynika, że ciała nie udało się wówczas odnaleźć, jednak we wniosku o pośmiertne odznaczenie Warszawskim Krzyżem Powstańczym (odznaczenie odbierała matka poległego, Maria Janowska, zam. w Białymstoku), znajduje się informacja, że po ekshumacji został pochowany na Powązkach Wojskowych.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania warszawskiego: Janowski Zbigniew Jerzy, Polski Czerwony Krzyż - kartoteka poszukiwań, Muzeum Powstania Warszawskiego, zbiory: P/8719/16, dar p. Krzysztofa Fronczyka. Informacje uzupełniające przekazała p. Klara Jackl, wnuczka Czesława Prosińskiego (1911-2003)
