Data urodzenia:
1926-03-19
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Wykształcenie do 1944:
W czasie okupacji ukończył tajne komplety w Liceum im. Stanisława Staszica.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Armia Krajowa - VII zgrupowanie (batalion) "Ruczaj" - 2. kompania - pluton 126 od stycznia 1944.
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Glogera 6 (Ochota)
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4. Rejon - II batalion szturmowy „Odwet” („Odwet II”), w Śródmieściu - 3. batalion pancerny „Golski” - 4. kompania „Odwet”. 1 VIII 1944, nie mogąc dotrzeć na punkt koncentracji przy ul. Parkowej, wraz z przyjacielem
Januszem Wdowiakiem , dołączył do „Odwetu” na Kolonii Staszica. Z 6 na 7 VIII został wraz z grupą żołnierzy przeprowadzony do Śródmieścia. Zakwaterowani zostali w gmachu Architektury przy ul. Lwowskiej 12. Następnie skierowano go do służby na placówce przy ul. Noakowskiego. Po kapitulacji wyszedł do niewoli z grupą saperów
kpt. Jotesa.
Szlak bojowy:
Kolonia Staszica - Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel
Losy po wyzwoleniu :
Po wyzwoleniu wraz z ojcem pełnili służbę w 2. Korpusie Polskim PSZ gen. Andersa, początkowo we Włoszech, a następnie wraz z Korpusem zostali przeniesieni do Anglii. Po demobilizacji w 1947 roku powrócili do kraju.
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
W Powstaniu brał udział ojciec Wojciecha -
Stanisław Jan Zieliński “Grzesiński” oraz brat matki
Jerzy Ludwik Skupieński ps. Jotes (1913-1987) Młodszy brat Andrzej w okresie konspiracji miał służyć u wuja, Jerzego Skupieńskiego („Jotesa”), który z kolei oddelegował go do Stanisława Gąsiorowskiego „Staszka” na jego łącznika (ps. Mieczysław, poległ na Bema 70). Miejscem zbiórki w dniu 1.08 było mieszkanie stryjecznego brata ojca Wojciecha i Andrzeja – Józefa Zielińskiego, pracownika Gazowni Miejskiej na Prądzyńskiego 15. Mimo braku wystarczającej ilości broni podjęto decyzję o próbie zlikwidowania Niemców w przędzalni „Wola” na Bema – akcja nie powiodła się, „Staszek” poległ, a wobec rozproszenia oddziału 17-letni Andrzej Zieliński postanowił przedostać się do rodziców na Ochotę na Glogera 6, skąd 5.08 został wypędzony z matką przez żołnierzy RONA.*
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kwatera 304, rząd 3, grób 15
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW. Informację o śmierci przekazano za pośrednictwem Pokoju Kombatanta MPW
Publikacje:
Maria Sułowska-Dmochowska: II Batalion Szturmowy „Odwet” Armii Krajowej, Warszawa 2008, s. 278, 282, 291. Eligiusz Bruliński: 3 Batalion Pancerny AK „Golski”, Warszawa 1996, s. 377
Uwagi:
* Dane o udziale w Powstaniu Warszawskim
Andrzeja Michała Zielińskiego ps. Jędrek (06.09.1927 – 04.09.2021) młodszego brata Wojciecha oparto wyłącznie na podstawie jego relacji własnej i
tekstu wspomnień przekazanych do zasobu Pokoju Kombatanta MPW. Muzeum Powstania Warszawskiego nie posiada w swym zbiorze dokumentów, oświadczeń i relacji innych osób pozwalających zweryfikować fakt udziału p. Andrzeja w Powstaniu Warszawskim, ale również takiego udziału nie wyklucza. Obecnie nazwisko p. Andrzeja Michała Zielińskiego ps. Jędrek w ewidencji Uczestników Powstania Warszawskiego, bazie "Powstańcze Biogramy" nie figuruje.oświadczeń i relacji innych osób pozwalających zweryfikować fakt udziału p. Andrzeja w Powstaniu Warszawskim, ale również takiego udziału nie wyklucza. Obecnie nazwisko p. Andrzeja Michała Zielińskiego ps. Jędrek w ewidencji Uczestników Powstania Warszawskiego, bazie "Powstańcze Biogramy" nie figuruje.
Archiwum Historii Mówionej:
