Data urodzenia:
1902-03-24
Miejsce urodzenia:
Stary Sącz
Imiona rodziców:
Antoni Bazyli - Aniela z domu Tomaszewska
Wykształcenie:
Nauki pobierał w zaborze austriackim w szkole o charakterze wojskowym. Maturę zdał w 1919 w języku niemieckim, oddzielnie zdając język polski i historię Polski. Studia wyższe rozpoczął na Politechnice Lwowskiej, na Wydziale Mechanicznym. Ukończył je w Paryżu w Szkole Inżynierii Cywilnej, gdzie w 1926 roku otrzymał dyplom. Studiował także dodatkowo w Wyższej Szkole Metalurgicznej w Paryżu oraz na Uniwersytecie Paryskim - Sorbonie, na Wydziale Nauk.
Służba wojskowa do 1939 r.:
W wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. uczestniczył w obronie Warszawy, podczas której został ranny. W tym samym roku ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty, a następnie Szkołę Podchorążych Wojsk Samochodowych. W 1921 r. został zdemobilizowany w 5-tym Dywizjonie Wojsk Samochodowych, we Lwowie.
Praca zawodowa do 1939 r.:
Pracę zawodową rozpoczął w 1930 r. w Zakładach Ostrowieckich w hucie w Ostrowcu. Następnie został przeniesiony na wyższe stanowisko do Zarządu Głównego do Warszawy z delegacją do Syndykatu Polskich Hut Żelaznych w Katowicach. W 1935 r. przeszedł do dyrekcji technicznej w Zarządzie Głównym "Zakładów Solvay w Polsce”. Od 1938 r. aż do wybuchu wojny był dyrektorem Bogumińskich Zakładów Chemicznych, wchodzących w skład "Zakładów Solvay".
Udział w wojnie obronnej 1939:
W 1939 r. został przydzielony do sztabu łączności, a następnie do kompanii czołgów R-35 na froncie wschodnim, jako oficer techniczny. Kontuzjowany w głowę, został wzięty do niewoli przez sowietów i osadzony w więzieniu we Lwowie, gdzie na skutek braku opieki lekarskiej zachorował na zapalenie opon mózgowych. Po zajęciu Lwowa przez Niemców, powrócił do Warszawy jako 85% inwalida wojenny. Na skutek przebytej choroby chodził o kulach, które po 18 latach zamienił na specjalnie skonstruowany aparat ortopedyczny.
Pseudonimy:
"Sas", Inż. Czacki", "Czacki"
Udział w konspiracji 1939-1944:
Podczas okupacji niemieckiej brał udział w pracach konspiracyjnych pod pseudonimem "Sas”, a następnie "Inż. Czacki” - od nazwy ulicy, na której miała swoją siedzibę Dyrekcja "Zakładów Solvay w Polsce” i gdzie mieszkał przed wojną oraz w czasie okupacji. Jego przydział organizacyjny jest nieznany.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Czackiego 14
Oddział:
W czasie Powstania Warszawskiego zatrudniony był przy odzyskiwaniu materiałów wybuchowych z niewybuchów i produkcji granatów ręcznych.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną, wieziony do Oświęcimia, uciekł z transportu i przez Wiedeń dostał się do Poznania, gdzie przeżył oblężenie miasta przez Rosjan
Losy po wojnie:
W lutym 1945 r. został mianowany przez Pełnomocnika Rządu pełnomocnikiem Zarządu Głównego Zakładów Solvay w Poznaniu. Podjął natychmiast działania zmierzające do uratowania przed zniszczeniem Kopalni Soli w Wapnie, w której uciekający Niemcy pozostawili ładunki wybuchowe oraz uruchomienia produkcji. 1 maja 1945 mianowany został dyrektorem kopalni. Wkrótce potem "Zakłady Solvay w Polsce" zostały upaństwowione, a kopalnię przejął Polski Monopol Solny. W maju 1949 r. został przeniesiony służbowo do Ministerstwa Górnictwa, gdzie kierował Wydziałem Soli. W 1951 r., ze względu na stan zdrowia, został przeniesiony do Państwowego Instytutu Geologicznego, gdzie pracował w Zakładzie Geofizyki, jako szef sekcji technicznej, a następnie jako zastępca kierownika zakładu. W Instytucie pracował do przejścia na emeryturę w 1969 r. Po przejściu na emeryturę aktywnie uczestniczył w pracach Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, pisał ekspertyzy, oceniał projekty itp. Coraz częściej chorował. Dały o sobie znać przeżycia wojenne, kontuzja głowy, pobyt w sowieckim więzieniu. W 1976 r. dostał zatoru w lewej nodze w wyniku czego amputowano mu nogę pod kolanem. Od tej pory stale chorował, wielokrotnie przebywał w szpitalach.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal X-lecia Polski Ludowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 1000-lecia Górnictwa Polskiego, Medal Polskiej Geologii, Honorowa Odznaka Zasłużonego Działacza Związku Inwalidów Wojennych, Odznakę Honorową Górnika Kopalni Soli w Wapnie, Złota Odznaka Honorową Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego
Miejsce śmierci:
Warszawa - pochowany na Starych Powązkach
