Data urodzenia:
1919-11-08
Stopień:
plutonowy podchorąży
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Mikołaj - Helena z domu Leszczyńska
Wykształcenie do 1944 r. :
Od 1926 roku uczył się w szkole powszechnej w Warszawie przy ul. Solec 22. W 1934 roku, po zdaniu egzaminu konkursowego został przyjęty do Państwowej Średniej Szkoły Techniczno - Kolejowej w Warszawie przy ul. Chmielnej 88, na Wydział Mechaniczny. Szkołę ukończył z wynikiem dobrym w roku 1938, otrzymując tytuł technika-mechanika.
Praca przed wojną :
W 1938 roku rozpoczął pracę w charakterze technika w firmie "Inż. Szymański" przy ul. Białobrzeskiej w Warszawie, a pod koniec 1938 roku przeszedł do Polskiej Wytwórni Urządzeń Chłodniczych "Borea", gdzie pracował do dnia wybuchu II wojny światowej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - Referat saperów „XII-s” - II Batalion Saperów Praskich - 1. kompania („19-s-6”) - pluton 61. W grudniu 1942 roku ukończył Kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty in. Gen. Sikorskiego w stopniu kaprala podchorążego. Brał czynny udział w organizowaniu Batalionu Saperów Praskich. Z chwilą utworzenia Kedywu Okręgu Warszawskiego brał udział w akcjach dywersyjnych oddziału: akcji „Wieniec„ (7-10.10.1942), przerzucie broni i amunicji do getta warszawskiego w grudniu 1942 roku, akcji ”Nowy Rok„ na ul. Wolskiej w sylwestra 1942/1943, akcji ”Getto” (kwiecień 1943), akcjach: Skruda, Dębe Wielkie, Choszczówka - latem i jesienią 1943. Wziął także udział w akcji „Kamienne Schodki" (jesienią 1943 na Starym Mieście), w listopadzie 1943 w akcji „Plac Trzech Krzyży”, zaś w grudniu w akcji na Abschnitt Wache Ost der Schutzpolizei przy Targowej 15.
Oddział:
VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - Praski Batalion Saperów - pluton 61- dowódca
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Losy po wojnie :
Inżynier mechanik. Wieloletni pracownik Zjednoczenia Przemysłu Lotniczego i Silnikowego Państwowych Zakładów Lotniczych (PZL)
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych (1958 - za udział w pomocy Żydom podczas Powstania w getcie), Krzyż Armii Krajowej (1971), Krzyż Partyzancki (1968). Za osiągnięcia naukowe i wynalazki z dziedziny obronności uhonorowany m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1959) i Medalem X-lecia PRL (1955).
Miejsce (okoliczności) śmierci :
Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie w wieku 56 lat.
Miejsce śmierci:
Cmentarz Powązki Wojskowe kw. C 32, rząd 3, grób 5.
Informacje dodatkowe:
Jego ojciec z zawodu był sztukatorem, matka krawcową (zmarła w 1937 r.). Według oświadczenia mjr. sap. Józefa Pszennego ps. „Chwacki” w czasie Powstania Warszawskiego kpr. pchor. Włodzimierz Malinowski odznaczył się szczególnym męstwem w czasie walki z oddziałami niemieckimi w Parku Skaryszewskim im. Ignacego Jana Paderewskiego w pierwszych godzinach Powstania na Pradze. „We wszystkich tych akcjach pchor. Włodzimierz Malinowski był przykładem odwagi, poświęcenia i ofiarności" napisał mjr J. Pszenny.
