Data urodzenia:
1924-11-27
Stopień:
plutonowy podchorąży
Miejsce urodzenia:
Lublin
Imiona rodziców:
Tadeusz - Stefania z domu Herman
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1942 - Narodowe Siły Zbrojne - Okręg I A Warszawa-Miasto. W 1943 roku ukończył Szkołę Podchorążych przy Komendzie Głównej NSZ. Służył w oddziale dowodzonym przez Tadeusza Siemiątkowskiego ps. "Mazur" (w Powstaniu Warszawskim zastępcy dowódcy kompanii "Warszawianka" oraz dowódcy I plutonu w tejże kompanii).
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II" - I batalion "Lecha Żelaznego" - 1. kompania "Warszawianka”
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną.
Losy po wojnie:
W latach 1945-47 więzień Rawicza. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (dyplom w 1954 roku). Architekt i projektant, współautor projektu Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie (1955 - Konkurs SARP / OW SARP nr 208 na projekt Akademii Muzycznej w W-wie - I nagroda). Doktorat uzyskał na Politechnice Warszawskiej. Niezwykle uzdolniony rysownik, od lat siedemdziesiątych żył i tworzył w Stanach Zjednoczonych. Był profesorem Penn State University w USA.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku :
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), w grobie rodzinnym
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Władysław Strumiłło wywodził się z rodziny inteligenckiej. Jego ojciec, Tadeusz Strumiłło (1884-1958) był doktorem filozofii i jednym z twórców polskiego skautingu i Związku Harcerstwa Polskiego (pierwsze polskie oddziały skautowe tworzył we Lwowie w 1910 wraz z Andrzejem Małkowskim). Po przedwczesnej śmierci Andrzeja Małkowskiego w styczniu 1919 Tadeusz Strumiłło do wybuchu II wojny światowej był głównym przedstawicielem polskiego harcerstwa na międzynarodowych konferencjach i zjazdach skautowych – reprezentował Polskę na konferencjach w Paryżu (1922), Kopenhadze (1924), Baden-Baden (1931), Gödöllő (1933), Londynie (1934) i Sztokholmie (1935). W latach 1926-1931 był przewodniczącym Biura Skautów Słowiańskich z siedzibą w Pradze. Dr Tadeusz Strumiłło wykładał pedagogikę i psychologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a w latach 1930-1935 psychologię w Instytucie Pedagogicznym w Katowicach. Uczył także w zakładach kształcenia nauczycieli i szkołach średnich w Wieluniu, Mysłowicach i Tarnowskich Górach. W czasie okupacji niemieckiej uczestniczył w tajnym nauczaniu i utrzymywał kontakty z Szarymi Szeregami. Przebywający w tym czasie w Warszawie Władysław od 1942 roku działał w konspiracji i w strukturach Okręgu I A Warszawa-Miasto NSZ. Brał udział w akcjach likwidowania agentów i donosicieli oraz zdobywania broni i środków finansowych dla organizacji.
Wybuch Powstania Warszawskiego zaskoczył go, podobnie jak jego kolegów z Narodowych Sił Zbrojnych, gdyż 1 sierpnia 1944 r., miał wraz ze swoim oddziałem opanować Wytwórnię Papierów Wartościowych. Jednak w wyniku silnego wzmocnienia obiektu przez kompanię Niemców zaniechano przeprowadzenia akcji. W czasie powstania służył w stopniu plutonowego-podchorążego, w rejonie Śródmieście-Północ, w ramach Armii Krajowej I Obwodu „Radwan” (Śródmieście) – zgrupowanie „Chrobry II” – I batalion „Lecha Żelaznego” – 1. kompania „Warszawianka". Został ranny w pierwszym tygodniu trwania walk. Warszawę opuścił wraz z ludnością cywilną. Młodszy brat Władysława - Tadeusz Strumiłło (rocznik 1929) był muzykologiem i taternikiem. Zginął wraz z Henrykiem Czarnockim pod śnieżną lawiną na południowych zboczach Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego, podczas próby zimowego przejścia głównej grani Tatr w 1956 roku.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza ewidencyjna uczestników PW, zdjęcie z okresu Powstania Warszawskiego autorstwa Andrzeja Karpińskiego ps. "Leszek" : MPW-zbiory: MPW-IK/1910. Fotografie ze zbiorów rodzinnych udostępniła córka, p. Ewa Jaxa, wspomnienia pośmiertne w serwisach: Pamięć miasta. Architektura Warszawy i jej projektanci (SARP Oddział Warszawa) oraz In Memoriam, Pamięci Architektów Polskich (www.inmemoriam.architektsarp.pl). Nekrolog prasowy - GW, data emisji 19.02.2014
