Data urodzenia:
1918-06-08
Miejsce urodzenia:
Rewl (Estonia)
Wykształcenie:
Ukończył gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie w 1928 r., a następnie Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom 1935). Odbył roczne przeszkolenie w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie.
Kampania wrześniowa:
W sierpniu 1939 r. został zmobilizowany i brał udział w kampanii wrześniowej - brak bliższych danych.
Okres okupacji:
Po zakończeniu kampanii wrześniowej powrócił do Warszawy i kontynuował pracę w Klinice Okulistycznej w Szpitalu Dzieciątka Jezus, gdzie pracował przez cały czas okupacji niemieckiej.
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Szpital Dzieciątka Jezus ul. Nowogrodzka
Dzielnica:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Wyjechał z Warszawy z rannymi: po upadku Powstania szpital został ewakuowany pociągiem do Tworek. Chorych rozmieszczono w prowizorycznych szpitalach na terenie Tworek, Milanówka, Podkowy Leśnej. Dr Guttner włączył się do pracy w jednym z tych szpitali.
Losy po wojnie:
Po wojnie został adiunktem Kliniki Okulistycznej. W 1948 r. uzyskał stopień doktora medycyny. W 1952 r. został ordynatorem Oddziału Okulistycznego w Szpitalu Przemienienia Pańskiego na Pradze. Zmarł w 24.04. 1955 roku w wyniku zawału.
Informacje dodatkowe - życie prywatne:
Lekarz okulista. Syn inżyniera Józefa Guttnera (1880-1916) i Olgi z domu Fichtner (1870-1955). W 1936 r. ożenił się z Zofią Apolonią Sułowską (1913-2005), córką jednego z dyrektorów koncernu "Siła i Światło" - Tadeusza J. Sułowskiego. Mieli dwoje dzieci: syna Janusza, aktora, i córkę Zofię (1939-2005). W czasie Powstania Warszawskiego dr Guttner pozostał w klinice Dzieciątka Jezus. Był jedynym lekarzem mężczyzną w klinice okulistycznej i tym samym stał się praktycznie jej kierownikiem. Do kliniki okulistycznej, podobnie jak i do innych klinik szpitala, dostawali się potajemnie ranni powstańcy, jak też ludność cywilna. Pewnego dnia Ukraińcy znaleźli u jednego chorego w łóżku broń. Naczelny dowódca oddziałów ukraińskich Kamiński wydał rozkaz zebrania wszystkich kierowników klinik i oddziałów, w tym też dr. Guttnera, w piwnicy domu przy ul. Nowogrodzkiej i rozstrzelania ich. Zainterweniował jednak w ostatniej chwili niemiecki szef sanitarny dr Bormann, który nadzorował Szpital Dzieciątka Jezus i wymusił u Kamińskiego anulowanie rozkazu o rozstrzelaniu lekarzy.
Źródła:
TLW, archiwum rodzinne Dr Darius'a von Güttnera-Sporzyńskiego
Uwagi:
Wg przekazu rodzinnego jego żona, Zofia Guttner z Sułowskich w czasie Powstania była sanitariuszką