Data urodzenia:
1919-07-13
Miejsce urodzenia:
Kraków
Imiona rodziców:
Władysław - Elżbieta z domu Gacek
Wykształcenie do 1944 r.:
W 1937 roku ukończył warszawskie Liceum im. T. Rejtana. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, które z powodu wybuchu II wojny światowej zmuszony był przerwać.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy) - Referat Fotograficzny BiP. W lutym 1944 roku objął po
Wacławie Żdżarskim kierownictwo nad Referatem.
Praca w czasie okupacji:
Pracę zawodową rozpoczął jako technik w wydziale technicznym m.st. Warszawy (1940–1943)
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy)
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z miasta z ludnością cywilną
Odznaczenia i awanse:
Awansowany do stopnia porucznika. Odznaczony wieloma odznaczeniami państwowymi, bojowymi, społecznymi i resortowymi m. in. Krzyżem Walecznych, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Srebrnym i Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju.
Losy po wojnie:
Po zakończeniu wojny kontunuował naukę studiując na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Dyplom magistra inżyniera mechanika uzyskał w 1949 roku. W 1956 roku rozpoczął pracę naukową jako starszy asystent w Zakładzie Instalacji Sanitarnych Politechniki Krakowskiej. W 1959 roku zachęcony przez prof. Franciszka Hendzla, przeszedł do pracy w ówczesnej Wyższej Szkole Rolniczej (dziś Uniwersytet Rolniczy) w Krakowie zostając starszym wykładowcą w Katedrze Melioracji Rolnych, na nowo powołanym Wydziale Melioracji Wodnych (dziś Inżynierii Środowiska i Geodezji). W 1964 roku na Politechnice Krakowskiej obronił pracę doktorską pt. "Metoda doboru optymalnych parametrów pracy pługa do kopania rowków drenarskich - w świetle badań", wykonaną pod kierunkiem prof. Jana Wątorskiego, zaś habilitował się w 1969 roku na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie z zakresu mechanizacji rolnictwa. Uzyskał tytuł profesora zwyczajnego oraz profesora nadzwyczajnego. Pełnił szereg funkcji akademickich. Prof. Władysław Bala był kierownikiem powołanej w 1964 roku Pracowni Mechanizacji i Organizacji Robót Wodno-Melioracyjnych, a w latach 1969–1977 kierownikiem i twórcą Katedry Mechanizacji i Organizacji Robót Wodno-Melioracyjnych na Wydziale Melioracji Wodnych. W 1977 roku decyzją Senatu Akademii Rolniczej w Krakowie, został powołany na organizatora i dyrektora Instytutu Napraw i Organizacji Zaplecza Technicznego wraz z przeniesieniem na Wydział Techniki i Energetyki Rolnictwa (dziś Inżynierii Produkcji i Energetyki). W latach 1945 - 1948 pracował jako główny mechanik w Wytwórni Papierosów PMT w Krakowie, następnie zaś jako: właściciel warsztatu mechanicznego w Krakowie (1948–1949), szef produkcji w Wytwórni Sprzętu Zootechnicznego w Krakowie (1950–1956), projektant w Biurze Projektów „Miastoprojekt” w Krakowie (1950–1955) oraz w Zakładzie Konstrukcji i Budowy Urządzeń Przemysłu Tytoniowego (1955–1961). Prof. W. Bala był autorem 136 publikacji, w tym 75 naukowych i 8 podręczników. Był również promotorem w 10 przewodach doktorskich oraz wypromował 151 magistrów. Był aktywnym uczestnikiem ruchu naukowego i naukowo-technicznego, honorowym członkiem Komitetu Techniki Rolniczej Polskiej Akademii Nauk, działał w komitetach PAN-owskich, takich jak Komitet Melioracji, czy Komitet Eksploatacji Majątku Trwałego. Był aktywnym uczestnikiem ruchu NOT-owskiego, przewodniczącym Komisji Mechanizacji Robót przy Zarządzie Głównym SITWM w Warszawie, pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Melioracyjnego. Prof. W. Bala działał również w ruch społecznym. Był prezesem Koła Związku Kombatantów i Koła Byłych Więźniów Politycznych przy krakowskim Oddziale PAN oraz członkiem Zarządu Okręgu tego Związku. Uhonorowany tytułem „Zasłużony Nauczyciel PRL”, Medalem Komisji Edukacji Narodowej,Medalem 30 i 40-lecia Polski Ludowej, Złotą Odznaką ZNP, Złotą Odznaką Honorową NOT, Złotą Odznaką SITWM oraz 11 odznaczeniami resortowymi. Został wyróżniony wpisem do Księgi Honorowej Zasłużonych Ludzi Ziemi Krakowskiej oraz Złotej Księgi dla Dzielnicy Kraków-Krowodrza. Posiadał Medal im. Michała Oczapowskiego. Był wyróżniony 11-krotnie nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Edukacji Narodowej.
Miejsce pochówku:
Cmentarz Rakowicki w Krakowie
Informacje dodatkowe:
Pochodził z nauczycielskiej rodziny polsko-węgierskiej.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW
