PL EN
Kup bilety on-line
PL EN
Powstańcze biogramy
Edytuj ten biogram

Witold Feliks Potz

9
Pseudonim:
"Koperski"
Data urodzenia:
1917-12-23
Data śmierci:
1985-07-30
Funkcja:
zastępca dowódcy kompanii
Stopień:
podporucznik rezerwy kawalerii
Imiona rodziców :
Witold - Jadwiga z domu Miszczak
Udział w konspiracji 1939-1944:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 1. Rejon - I zgrupowanie (batalion "Bończa") - 104. kompania Związku Syndykalistów Polskich - zastępca dowódcy d/s bojowych
Adres zamieszkania przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa, ul. Świętojerska 18
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - 104. kompania Związku Syndykalistów Polskich - zastępca dowódcy kompanii.
Szlak bojowy:
Stare Miasto do 2.09.1944 r.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną.
Losy po wojnie:
Po zakończeniu działań wojennych dotarł do Łodzi, gdzie odnalazł ocalałą córkę Basię. Po wojnie ożenił się z Alicją z Wyrzykowskich, która w czasie Powstania była sanitariuszką na Żoliborzu. W Łodzi był rozpracowywany przez bezpiekę w ramach operacji o krypt. „Monopol”. Rozpracowywanie dotyczyło środowiska byłych członków AK przebywających na terenie Łodzi. Raport o wszczęciu rozpracowania z dn. 01.08.1952 zachował się w aktach administracyjnych. W. Potz znajduje się na liście osób, określanych jako „element szczególnie niebezpieczny”, wobec których planowano ścisłą inwigilację. Był także objęty kontrolą operacyjną w ramach sprawy prowadzonej wobec innych osób należących do Związku Syndykalistów Polskich - organizacji konspiracyjnej działającej w latach 1941-1945. W latach 70-tych kontrolowany z powodu uczestnictwa w zebraniach byłych działaczy Związku Syndykalistów Polskich. Sprawę zakończono kwalifikując kontakty W. Potza jako towarzyskie.
Miejsce śmierci:
Łódź
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Żonaty z Henryką (Barbarą) Potz z domu Zarzycką, z którą miał dwoje dzieci - córkę Barbarę (ur. 1940) i syna Michała (ur.1943). Podczas Powstania Warszawskiego jego 25-letnia żona i 1,5-roczny synek zginęli 20 sierpnia 1944 roku w czasie bombardowania Starego Miasta, ocalała jedynie 4-letnia córeczka Basia. Opiekę nad dziewczynką przejęła babcia, Jadwiga Potz z domu Miszczak (ur. 1896). W piwnicach na Świętojerskiej przebywali także Halina Potz, druga żona mojego Witolda Potza Seniora (ojca ppor. "Koperskiego") oraz ich syn Andrzej. Pod koniec września 1944 r. Jadwiga Potz z wnuczką zostały razem wygnane przez Niemców do obozu przejściowego w Pruszkowie - Dulagu 121, a następnie wysłane transportem w nieznanym kierunku, z którego udało im się uciec i przedostać do Gałkówka pod Łodzią. Według relacji p. Barbary Penczak z d. Potz jej babcia Jadwiga Potz w czasie Powstania Warszawskiego pełniła funkcję łączniczki, jednak brak bliższych danych na temat jej możliwego przydziału, a w ewidencjach Powstańców w MPW obecnie nie figuruje.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza Ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, zbiory: P/10035, wspomnienia p. Barbary Penczak z d. Potz, córki Powstańca - „Wypędzone z Warszawy, znalazłyśmy się w Pruszkowie” - dostęp on-line: dulag121.pl/encyklopediaa/penczak-barbara ; Katalog BIP IPN.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Zaproponuj nowy biogram

ppor. Witold Potz ps. Koperski (1917-1985). Fotografia legitymacyjna z dokumentów, ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

ppor. Witold Potz ps. Koperski (1917-1985). Fotografia legitymacyjna z dokumentów, ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Fotografia legitymacyjna z dokumentów, ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Fotografia legitymacyjna z dokumentów, ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Fotografia z okresu Powstania Warszawskiego, ppor. Witold Potz widoczny po lewej. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Fotografia z okresu Powstania Warszawskiego, ppor. Witold Potz widoczny po lewej. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Ausweis Witolda Potza. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Ausweis Witolda Potza. Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/10035

Rodzina ppor. Witolda Potza - z lewej żona Henryka (Barbara) z dziećmi - Michałem (zginął razem z nią pod gruzami, 20 VIII 1944) i małą Basią. Józefów, 1944 r., tuż przed wybuchem Powstania Warszawskiego. Po prawej Barbara Potz, córka Witolda i Henryki Barbary. Z archiwum prywatnego p. Barbary Penczak z d. Potz, źr. http://dulag121.pl/encyklopediaa/penczak-barbara-z-d-potz/

Rodzina ppor. Witolda Potza - z lewej żona Henryka (Barbara) z dziećmi - Michałem (zginął razem z nią pod gruzami, 20 VIII 1944) i małą Basią. Józefów, 1944 r., tuż przed wybuchem Powstania Warszawskiego. Po prawej Barbara Potz, córka Witolda i Henryki Barbary. Z archiwum prywatnego p. Barbary Penczak z d. Potz, źr. http://dulag121.pl/encyklopediaa/penczak-barbara-z-d-potz/

Nasz newsletter

Strona korzysta z plików cookies.
Kontynuując przeglądanie naszej strony wyrażasz zgodę na używanie plików cookies.
OK