Data urodzenia:
1916-06-11
Stopień:
starszy strzelec
Miejsce urodzenia:
Łowicz
Imiona rodziców:
Kazimierz - Celina z domu Kasińska
Wykształcenie do 1939 r.:
Po koniec lat 20. rodzina Warchalskich osiadła w Ostrowi Mazowieckiej, gdzie jego ojciec, Kazimierz, został dyrektorem gimnazjum. Wisław w przededniu wybuchu II wojny światowej studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W trakcie okupacji przebywał w Ostrowi Mazowieckiej, pomagając swemu ojcu w prowadzeniu tajnego nauczania, tam też wstąpił do miejscowego oddziału Armii Krajowej, gdzie został przeszkolony jako strzelec oraz zaprzysiężony pod pseudonimem "Szczecin”. W konspiracji działała także jego młodsza siostra, Janina. W 1943 r. Kazimierz Warchalski został za tajne nauczanie aresztowany i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Majdanku pod Lublinem, gdzie po przebyciu ciężkiego tyfusu został zamordowany w komorze gazowej. Wiosną 1944 r. Gestapo zamordowało w Ostrowi także jego żonę, Celinę. Po tych wypadkach rodzeństwo Warchalskich ukrywało się u rodziny i znajomych w Warszawie.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Krucza 42 m. 7
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód "Sławbor" (Śródmieście-Południe) - odcinek wschodni "Bogumił" - kompania sztabowa; ochotnik, do oddziału dołączył 5 sierpnia 1944 r. Około 20 września na własną prośbę przeniósł się do kompanii liniowej por. "Szczerby" (Kazimierz Trzeszczyński).
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe. W trakcie Powstania pełnił służbę wywiadowczą i wartowniczą, m.in. przy obserwacji ruchów nieprzyjaciela w Al. Ujazdowskich, utrzymywaniu łączności między Śródmieściem a Górnym Czerniakowem ul. Książęcą (jedyne połączenie) oraz Śródmieściem Południe i Mokotowem (przy włazie do kanału na rogu ul. Wilczej i Al. Ujazdowskich), brał udział w ewakuacji zbombardowanego szpitala.
Odniesione rany:
W dniu 9.08.1944 r. ranny w nogę odłamkiem granatu. Do 13 sierpnia przebywał w szpitalu polowym przy ul. Mokotowskiej 55, po czym powrócił do oddziału.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - przebywał kolejno w Stalagu X B Sandbostel, następnie w obozach pracy w Hamburgu i Husum. W niewoli nabawił się astmy, na którą chorował do końca życia.
Losy po wojnie:
Do kraju powrócił w grudniu 1945 r. Po dokończeniu studiów ożenił się z Danutą Popek, w czasie wojny łączniczką z Okręgu Kieleckiego AK, i osiadł w Sosnowcu. Miał dwoje dzieci: Annę (ur. 1949) i Tomasza (ur. 1955 r.). Do emerytury wykonywał zawód inżyniera mechanika i rzecznika patentowego, był także rzeczoznawcą przy Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. Opatentował kilkanaście wynalazków i wzorów przemysłowych, przekładał teksty techniczne z języka francuskiego i angielskiego.
Odznaczenia:
Warszawski Krzyż Powstańczy (7.07.1982)
Miejsce śmierci:
Sosnowiec. Wraz z żoną pochowany na cmentarzu katolickim przy al. Mireckiego w Sosnowcu, gdzie znajduje się też symboliczne miejsce pochówku Jego Rodziców.
Uwagi:
Jego imię Wisław, było nagminnie przekręcane (także w oficjalnych dokumentach) na popularne, a podobne imię Wiesław.
