Data urodzenia:
1929-11-22
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stefan - Leokadia z domu Kucharska
Harcerstwo:
Należał do drużyny zuchowej przy Publicznej Szkole Powszechnej nr 26 stopnia III przy ulicy Miedzianej 8 w Warszawie.
Wykształcenie do 1944 r.:
Przed wojną uczęszczał do Szkoły Powszechnej nr 26 stopnia III przy ul. Miedzianej 8. Po reorganizacjach, które nastąpiły w okresie okupacji niemieckiej zajęcia szkolne odbywały się kolejno na ulicy Tarczyńskiej, skąd szkoła została przeniesiona na ulicę Raszyńską, z ulicy Raszyńskiej zaś w następnym roku została przeniesiona w rejon ul. Śniadeckich i ul. Polnej, na ulicę Noakowskiego. Po ukończeniu szkoły powszechnej kontynuował naukę w szkole przy ul. Śniadeckich - było to przedwojenne gimnazjum im. Stanisława Konarskiego, które w czasie okupacji funkcjonowało jako I Miejskie Męskie Gimnazjum Elektryczno-Mechaniczne w Warszawie przy ul. Bartoszewicza (do pierwszej klasy gimnazjalnej uczęszczał właśnie na ulicę Bartoszewicza).
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Miedziana 7 m.114
Oddział:
Delegatura Rządu na Kraj - Państwowy Korpus Bezpieczeństwa (PKB) m.st. Warszawy - VI Komisariat ul. Miedziana 5. Po wybuchu Powstania Warszawskiego zgłosił się jako ochotnik na ul. Miedzianą 5 do
por. Lucjana Gawrońskiego ps. Jan Zawoja (1913-1973) i do
ppor. Kazimierza Czapskiego "Rysia" (z-cy Kierownika VI Komisariatu PKB) z prośbą o przyjęcie do służby. Jako łącznik działał na terenie Śródmieścia w rejonie ulic Siennej i Śliskiej, ale kierowany był również z rozkazami i hasłami na ul. Boduena, na drugą stronę ul. Marszałkowskiej i na drugą stronę Nowego Światu. Pomagał także w budowaniu barykady u zbiegu ul. Srebrnej i Miedzianej oraz uczestniczył w akcji ratowania ludzi ze zbombardowanej kamienicy przy ul. Miedzianej 6.
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną prowadzoną przez Niemców do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulagu 121), jednak po drodze wraz z matką uciekł z kolumny. Dotarli do Grodziska Mazowieckiego i małego domku, w którym przemieszkali do czasu wyzwolenia Warszawy. Około 19-20 stycznia 1945 roku powrócili pieszo do Warszawy i zabezpieczyli ocalałe mieszkanie przy Miedzianej 7. W 1946 roku powrócili z Niemiec ojciec Wiesława Stefan Newecki i starszy brat Zbigniew.
Losy po wojnie:
Po wojnie uczęszczał do Państwowego Liceum Kolejowego przy ul. Chmielnej 88 w Warszawie. Wcielony do wojska, ukończył Szkołę Oficerów Rezerwy przy Batalionie Wojsk Kolejowych w Darłówku. Po otrzymaniu stopnia oficerskiego skierowany do zawodowej służby wojskowej z przydziałem do Warszawy, gdzie pracował w placówce wojskowej przy Dyrekcji PKP.
Odznaczenia:
Odznaka Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny, Krzyż Partyzancki (1995), Medal "Pro Memoria", Médaille de Reconnaissance 1939-1945 (Paryż 1970), Złoty Medal Za Zasługi dla Obronności Kraju, Odznaka Honorowa "Zasłużony dla Kultury Polskiej" (2021).
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Jego ojciec był pracownikiem Kolei Państwowych, starszym kasjerem na stacji Warszawa Główna. Gdy wybuchło Powstanie Stefan Newecki znalazł się na Mokotowie, a następnie został wywieziony do Niemiec. Wiesław przyjaźnił się z
Jurkiem Janczewskim ps. "Bodek, "Jureczek" (1929-1986) z „Chrobrego II”, który w czasie Powstania Warszawskiego stracił rękę (wspomnienie w książce „Najmłodsi żołnierze walczącej Warszawy”). Towarzyszył mu w dniu wypisu ze szpitala i odprowadzał do macierzystego oddziału. Wśród osób zapamiętanych z czasów Powstania wymienia także łączniczkę i sanitariuszkę Hannę Gaudyn.
Hejnał Zamku Królewskiego:
Pan Wiesław Newecki był jednym z inicjatorów powstania „Hejnału Warszawskiego". W 1994 r. w Związku Powstańców Warszawskich powstała inicjatywa stworzenia hejnału upamiętniającego wszystkich poległych w obronie stolicy. Z pomysłem tym wyszło trzech byłych żołnierzy Zgrupowania AK ”Chrobry II„: Henryk Łagodzki, Wiesław Newecki i Kazimierz Przedpełski. Wspólnie z Akademią Muzyczną w Warszawie doprowadzili do rozpisania otwartego konkursu na ten utwór. Z 60 zgłoszonych kompozycji wybrano melodię autorstwa prof. Zbigniewa Bagińskiego, opartą na motywach ”Warszawianki„ i ”Marszu Mokotowa„. Po raz pierwszy trębacz zagrał ją 3 maja 1995 r. ”Hejnał Warszawski„ wykonywany jest codziennie o godz. 11.15 na Wieży Zegarowej Zamku Królewskiego. Godzina ta jest symboliczna - 17 września 1939 r. o tej właśnie porze stanęły wskazówki zegara na płonącej wieży.
Miejsce pochówku:
Cmentarz parafialny w Rembertowie, kwatera 2 D, rząd 7, miejsce 18-19, w grobie rodzinnym
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Archiwum Wiesława Neweckiego „Kogut”, Muzeum Powstania Warszawskiego,
Archiwum Historii Mówionej, relacja Wiesława Neweckiego ps. Kogut (1944.pl), Warszawa, 28 listopada 2005 roku. Informację o śmierci przekazał 9.12.2023. r. Ratusz m. st. Warszawy w mediach społecznościowych i serwisach m. in. Miasta Warszawy i Prezydenta Miasta Rafała Trzaskowskiego oraz Polska Agencja Prasowa; Tomasz Urzykowski: Nie żyje weteran powstania Wiesław Newecki "Kogut" w: Gazeta Wyborcza, Warszawa, 09.12.2023 (https://warszawa.wyborcza.pl).
Archiwum Historii Mówionej:
