Pseudonim:
"Wanda"
Data urodzenia:
1924-11-05
Data śmierci:
2018-10-27
Funkcja:
łączniczka
Stopień:
strzelec
Numer legitymacji AK:
80648
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Mieczysław - Maria z domu Nawrocka
Wykształcenie do 1944 r. :
Uczennica Gimnazjum i Liceum im. Królowej Jadwigi w Warszawie. Po wybuchu wojny kontynuowała naukę na tajnych kompletach. W roku 1943 uzyskała świadectwo dojrzałości i rozpoczęła studia medyczne na tajnych kompletach działającego w Warszawie Uniwersytetu Ziem Zachodnich. Studia przerwał wybuch Powstania Warszawskiego.
Harcerstwo:
14 Warszawska Żeńska Drużyna Harcerska „Błękitna”. Jej drużynową była Hanna Zawadzka, siostra Tadeusza Zawadzkiego „Zośki. Tu również - przy Gimnazjum Królowej Jadwigi, w 1937 roku powstała 14-ta Warszawska Żeńska Drużyna Harcerska „Biała”, w której Wanda należała do zastępu „Kosodrzewina” .
Udział w konspiracji 1939-1944:
Uczestniczyła w małym sabotażu Od września 1942 roku była łączniczką-sanitariuszką w Grupach Szturmowych Szarych Szeregów. Uczestniczyła w szkoleniach z zakresu łączności i sanitariatu. Brała udział w ćwiczeniach terenowych, dostawie broni, głównie Batalionowi „Zośka”, a także w pracach wywiadowczych i kolportażowych. Następnie: Okręg Warszawski Armii Krajowej - Oddział V (Łączności) - batalion łączności
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Wilcza 47/49
Oddział:
Armia Krajowa - batalion "Zaremba"-"Piorun" - pluton łączności. Pełniła funkcję telefonistki-łączniczki w Składnicy Meldunkowej K-2. W ramach tej funkcji, poza obsługą centrali telefonicznej, wielokrotnie pod ostrzałem przenosiła meldunki do Składnicy Meldunkowej K1 i „S”, a także do innych punktów.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Rodzeństwo biorące udział w Powstaniu Warszawskim:
Jej siostra Lubomira ps. "Mirka" również w okresie konspiracji była łączniczką w Oddziale V WO AK w batalionie łączności, a podczas Powstania Warszawskiego w batalionie "Zaremba"-"Piorun" (pluton łączności)
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną - znalazła się w obozie przejściowym w Pruszkowie (Dulagu 121). Została umieszczona w pociągu jadącym do Niemiec. W Koluszkach zdołała uciec z transportu. Dotarła do Rawy Mazowieckiej, gdzie prowadziła tajne nauczanie dzieci z zakresu szkoły powszechnej. W lutym 1945 roku powróciła do Warszawy, ale jej rodzinne mieszkanie zostało zniszczone, a dom zburzony. W marcu 1945 roku zamieszkała w Łodzi. Po utworzeniu Uniwersytetu w Łodzi kontynuowała studia na Wydziale Przyrodniczo-Matematycznym, a później na drugim roku Wydziału Stomatologicznego.
Losy po wojnie:
W 1949 roku otrzymała dyplom lekarza dentysty i rozpoczęła pracę w Klinice Chirurgii Szczękowej, najpierw jako stażysta, a potem jako lekarz kliniczny. Była asystentką Profesora Alfreda Meissnera, który bardzo cenił jej umiejętności i rzetelność, powierzając jej wykonywanie trudnych zabiegów. Od roku 1950 prowadziła ćwiczenia ze studentami czwartego i piątego roku Akademii Medycznej w Łodzi. Oprócz zajęć dydaktycznych ze studentami, Doktor Myszkorowska prowadziła badania naukowe, a także uczyła młodych stomatologów na kursach doskonalących. Przez siedem lat od roku 1962 była kierownikiem Ambulatorium Chirurgii Szczękowej. Przeprowadzała trudne zabiegi chirurgiczne. Blisko współpracowała z Zakładem Ortodoncji. W roku 1957 rozpoczęła pracę w Spółdzielni Lekarzy Specjalistów, gdzie w pełni realizowała swoje powołanie jako lekarz. W 1977 została konsultantem w zakresie chirurgii szczękowej w Wojewódzkiej Przychodni Stomatologicznej. W roku 1991 wstąpiła do Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Odznaczenia i awanse:
Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Order Odrodzenia Polski (Polonia Restituta),, Patent Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny. W 2003 roku awansowana do stopnia porucznika WP w stanie spoczynku.
Nazwisko po mężu:
Myszkorowska | Wanda Ołtarzewska - Myszkorowska
Miejsce pochówku:
Łódź, Cmentarz Komunalny "Doły" przy ul. Smutnej
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, archiwum rodzinne p. Krzysztofa Myszkorowskiego, syna
Literatura:
Wielka ilustrowana encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. 6, Wykaz uczestników-żołnierzy powstania warszawskiego Kr-Ż / red. nauk. Piotr Rozwadowski. Wyd. "Bellona", Fundacja " Warszawa Walczy 1939-1945", 2004; Okręgowa Izba Lekarska w Łodzi: Wspomnienie o śp.Wandzie Ołtarzewskiej-Myszkorowskiej, chirurgu szczękowym.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Wanda Ołtarzewska "Wanda". Fot. materiały do Słownika Uczestników PW - zbiór WIEPW

Wanda Ołtarzewska "Wanda". Fot. materiały do Słownika Uczestników PW - zbiór WIEPW

Nasz newsletter