Data urodzenia:
1928-07-10
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Maria z domu Pietraszewska
Wykształcenie do 1944 r.:
Przed wojną uczennica Szkoły Powszechnej nr 98. W szkole wstąpiła do ZHP. W latach 1941-44 uczęszczała na tajne komplety w II Miejskim Gimnazjum Żeńskim im. J. Kochanowskiego.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Podczas tajnych kompletów na terenie Gimnazjum im. Kochanowskiego współorganizowała koła samokształceniowe ("PET"), związała się z tajną organizacją młodzieżową Związku Syndykalistów Polskich (ZSP). Działania obejmowały młodzież nie należącą do organizacji bojowych; wiosną 1944 r. rozpoczęto intensywne szkolenia wojskowe, sanitarne i łączności. W czerwcu 1944 r. zaprzysiężona na rotę Armii Krajowej; przydział - łączniczka 104. kompanii Związku Syndykalistów Polskich (dowódca por. Kazimierz Puczyński "Wroński”) - batalion "Bończa".
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - 104. kompania Związku Syndykalistów Polskich
Szlak bojowy:
Stare Miasto do 8.08.1944 r. Tego dnia zostaje wysłana za miasto (przez pozycje niemieckie) z misją specjalną, skąd nie udaje jej się powrócić na Starówkę (chodziło o potwierdzenie działań partyzanckich w rejonie Słodowa). "Nina” na miejsce
dociera, ale w drodze powrotnej zostaje przepędzona przez Niemców. Nie udają się kilkukrotne próby dotarcia do Warszawy. Ostatecznie utyka w tzw. Kolonii Kościuszki - rejon ul. Przasnyskiej, skąd zostaje ewakuowana przez Niemców wraz z ludnością cywilną (chodziło o wyburzenie domów utrudniających artylerii ostrzał Warszawy). Przez kilka dni kwateruje we wsi Klaudyn, skąd udaje jej się nawiązać kontakt z oddziałami Grupy „Kampinos”. Funkcję łączniczki pełni do 16 października 1944 r. Do jej obowiązków należy utrzymywanie łączności z Laskami; stacjonuje w miejscowości Placówka.
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
Jej siostra
Halina ps. "Maryna" również była łączniczką 104. kompanii ZSP na Starym Mieście. Została zamordowana w szpitalu na ul. Długiej 7 po zajęciu dzielnicy przez oddziały niemieckie
Losy powojenne:
W 1946 r. zdaje maturę w Liceum Żeńskim im. Królowej Wandy w Krakowie. W latach 1946-1952 studiuje w Akademii Medycznej w Łodzi. 17 grudnia 1957 r. awansowana do stopnia podporucznika rezerwy. Pracuje jako asystent w Zakładzie Anatomii Patologicznej Akademii Medycznej i jako wolontariusz w Klinice Pediatrii; w 1955 r. służbowo przeniesiona do Warszawy, gdzie obejmuje funkcję anatoma-patologa Zespołu Klinik Dziecięcych Akademii Medycznej, organizując i kierując do roku 1970 pracownią anatomo-patologiczną w szpitalu dziecięcym przy ul. Litewskiej. W 1966 r. uzyskuje tytuł doktora nauk medycznych. W latach 1970-1981 pracuje w Wojskowej Akademii Technicznej jako kierownik Samodzielnej Pracowni Zastosowań Laserów w Medycynie; uczestniczy w opracowaniu laserowych urządzeń dla okulistyki, laryngologii i chirurgii. Na przełomie 1981/1982, jako członek NSZZ "Solidarność" zwolniona z pracy - przechodzi na wcześniejszą emeryturę. W późniejszych latach współpracuje z Tygodnikiem Solidarność, fundacją Inicjatyw Międzynarodowych i Biurem Poselskim Tadeusza Mazowieckiego.
Miejsce śmierci:
Warszawa
