Wanda Cieślińska

"Wanda"

służby pomocnicze, pomoc sanitarna PCK

Warszawa

Władysław - Stanisława z domu Szymańska

Uczennica - brak bliższych danych

W konspiracji od października 1942 - Szare Szeregi, Hufiec Śródmieście, którego hufcową była Anna Zawadzka „Hanka”, siostra legendarnego Tadeusza Zawadzkiego„Zośki”. Drużynowymi były: Hala Krauze (? - zapis nieczytelny), Halina Pawlak (prawdopodobnie H. Pawlak: zobacz biogram), Halina Glińska - Sapalska ps. "Maciek", "Hala" (1922-2015). Koleżankami Wandy z konspiracji były: Niusia Woźniak, Danuta Kalińska (Łaszkiewicz) ps. “Promyk”, Wisia Maziakówna (Jadwiga Maziak - Abert ps. “Góralka”), Halina Adamczyk-Szczecińska ps. "Iza". W lokalu Danuty Kalińskiej przy ul. Nowogrodzkiej 6 odbywały się szkolenia sanitarne prowadzoną przez znajomą lekarkę. Zbiórki odbywały się także w mieszkaniu zastępowej Niusi Woźniak przy ul. Wiktorskiej 8 oraz w terenie.

Warszawa, ul. Olesińska 9 m 10

ul. Warecka 1 - jako łączniczka skierowana wraz z koleżanką Niusią Woźniak przez p. Jadwigę Żmigrodzką ps. “Ludka” na punkt do p. „Róży”

Szare Szeregi - brak bliższych informacji na temat przydziału. We wrześniu i październiku 1944 pełniła służbę jako pomoc sanitarna w Szpitalu PCK Warszawa-Okęcie (szpital zorganizowany przez dr. Henryka Palestra początkowo jako punkt sanitarny przy ul. Fałata 4, następnie przekształcony na Szpital Czerwonego Krzyża nr 2).

Mokotów - Okęcie

Po wycofaniu się oddziałów powstańczych znalazła się pod ostrzałem niemieckim prowadzonym z ul. Rakowieckiej, w związku z tym schroniła się w budynku przy ul. Sandomierskiej. Gdy Niemcy przystąpili do pacyfikacji domów stojących przy ul. Rakowieckiej i pobliskich ulicach, zaś w sąsiedniej kamienicy przy ul. Sandomierskiej zastrzelono przebywających tam cywilów, Wanda znalazła się w grupie zakładników składającej się z ludności cywilnej i skierowanej początkowo na teren koszar SS przy Rakowieckiej, a następnie do siedziby gestapo w Al. Szucha (gdzie Niemcy dokonywali selekcji zatrzymanych osób). Szczęśliwym trafem udaje jej się opuścić teren, dzięki pomocy starszego Niemca w cywilu, który bez słowa umożliwił jej wyjście w kierunku ul. Puławskiej. Na Puławskiej spotkała młode małżeństwo Hulewiczów, z którym wyszła poza granice miasta. W rezultacie znalazła się w Alei Krakowskiej, gdzie została zatrudniona w punkcie szpitalnym Polskiego Czerwonego Krzyża na Okęciu w charakterze pomocy sanitarnej. W punkcie tym, prowadzonym przez dr. Marię Skokowską - Rudolf (ur. 1895, zm. 16.05.1975) oraz dr. Henryka Palestra (1869-1944) schronienie znajdowało wielu rannych oraz osoby ukrywające się, w tym powstańcy oraz uciekinierzy z Warszawy pochodzenia żydowskiego.

Krzyż Armii Krajowej, Medal za Warszawę 1939 -1945, Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, Odznaka Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny. W 2014 roku została uhonorowana Medalem Pamiątkowym z okazji 70. Rocznicy Powstania Warszawskiego - wyróżnieniem przyznawanym przez Związek Powstańców Warszawskich oraz Złotą Odznaką Stowarzyszenia Szarych Szeregów (27.09.2014). W 1984 roku otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1709-84-10)

Cmentarz Bródnowski w Warszawie, kwatera 17 G, rząd 2, grób 18

Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego i materiały do Słownika Uczestników PW w zasobie Działu Kombatanta MPW w tym kopie dokumentów ze zbiorów p. Wandy Cieślińskiej oraz wspomnienia z okresu Powstania autorstwa W. Cieślińskiej, kopia zaświadczenia (niem. Bescheinigung) o zatrudnieniu w punkcie PCK w Warszawie od X do XII 1944, UdsKiOR, uwaga! tu zaliczony okres służby: Szare Szeregi, od października 1942 do VII 1944.