Data urodzenia:
1900-01-24
Miejsce urodzenia:
Pułtusk
Imiona rodziców:
Piotr - Dominika
Wykształcenie:
Edukację rozpoczął w Warszawie. W 1915 r. ewakuowany z rodziną do Rosji. Do 1918 r. przebywał w Moskwie, potem w Mińsku Litewskim. Uczęszczał do Gimnazjum Macierzy Polskiej i zdał egzamin maturalny. Po demobilizacji w latach 1920-1927 studiuje na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
Służba wojskowa do 1939 r.:
Od początku 1919 r. ponownie przebywa w Warszawie, gdzie wstępuje do Wojska Polskiego. Bierze udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. W sierpniu 1920 r. ranny w bitwie pod Radzyminem.
Praca zawodowa:
Po odbyciu aplikacji i zdaniu egzaminu sędziowskiego w 1930 r. był w latach 1931-1933 sędzią grodzkim w Zamościu, potem od marca 1933 r. do początku 1939 r. pracował jako adwokat w Warszawie.
Pseudonimy:
"Feliks", "Joachim", "Sędzia"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W roku 1942 wstąpił do PPS-WRN (Polska Partia Socjalistyczna - Wolność, Równość , Niepodległość), gdzie był oficerem organizacyjnym w Komendzie Okręgowej OW PPS (Oddziałów Wojskowych Powstańczego Pogotowia Socjalistów) - Warszawa Podmiejska.
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - odcinek "Kuba" - "Sosna" - batalion KB "Nałęcz". We wrześniu oficer inspekcyjny I Obwodu "Radwan" (Śródmieście Północ) Warszawskiego Okręgu AK.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Odniesione rany:
Ciężko ranny 28 sierpnia 1944 r. podczas obrony barykady na ul. Długiej. Po przejściu kanałami do Śródmieścia leczony w szpitalu przy ul. Jasnej - po leczeniu powrócił do służby.
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji opuścił Warszawę z ludnością cywilną. Przebywał w obozie przejściowym w Pruszkowie (Dulag 121), potem od października 1944 do końca marca 1945 r. w obozie pracy w Liesing pod Wiedniem. Do kraju powrócił w kwietniu 1945 r. Pracował w firmie budowlanej w Sulejowie Górnym jako przedstawiciel handlowy. W sierpniu 1946 r. Adam Obarski zaproponował mu włączenie się do działalności konspiracyjnej. Jego zadaniem była organizacja komórek terenowych w dawnych okręgach PPS-WRN Warszawa i Warszawa Podmiejska. Mieszkał w Warszawie przy ul. Chełmińskiej.
Zatrzymany przez funkcjonariuszy UB 19 stycznia 1947 r. w drodze na wybory i uwięziony. Postanowienie o zastosowaniu wobec niego tymczasowego aresztowania wydała z datą 24.01.1947 r. Naczelna Prokuratura Wojskowa w Warszawie. Wyrokiem WSR Warszawa z 23.03.1948 r., sygn. akt sr. 38/48 skazany na karę 12 lat więzienia z art. 86 § 2 KKWP, złagodzonym na mocy amnestii do lat 8 z utratą praw publicznych i obywatelskich na lat 5 oraz przepadek mienia na rzecz Skarbu Państwa. Po procesie więziony w Zakładzie Karnym Warszawa-Mokotów, skąd go przewieziono do Centralnego Więzienia Karnego we Wronkach i tu osadzono 23.09.1949 r. Początek wykonania kary 19.01.1947, upływ kary 19.01.1955. W więzieniu ciężko chorował na serce i nabawił się gruźlicy. Na podstawie postanowienia WSR Warszawa z dnia 25.10.1954 r. warunkowo zwolniony. Więzienie opuścił 30.10.1954 r. i powrócił do Warszawy, zamieszkał przy ul. Czerniakowskiej. Pracował w kiosku przy ul. Czerniakowskiej, a następnie jako radca prawny Zarządu Spółdzielni Inwalidów "Świt".
Miejsce śmierci:
Warszawa. Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim.
