Data urodzenia:
1911-03-30
Funkcja:
dowódca kompanii
Stopień:
Oficer służby stałej saperów: podporucznik (1933), porucznik, kapitan (1944), major (1944) - cichociemny.
Miejsce urodzenia:
Rzeżyca (Łotwa)
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Uczeń Prywatnego Gimnazjum Polskiego w Rzeżycy. Następnie wstępuje do Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie. Maturę zdaje w 1930 r. Jako wychowanek Korpusu Kadetów rozpoczął trzyletnie studia w Szkole Podchorążych Inżynierii w Warszawie. Absolwent IX promocji z dnia 15.08.1933 r.
Udział w wojnie obronnej 1939:
Dowódca zmotoryzowanej ciężkiej kolumny pontonowej nr 12 w Grupie Operacyjnej gen. bryg. Juliusza Zulaufa - od 4 września. Od 13 września do kapitulacji (29 września) walczył w składzie 8. Dywizji Piechoty Armii "Modlin" (Fort VIII). Wraz z innymi oficerami z załogi twierdzy trafił do obozu jenieckiego w Działdowie, skąd został zwolniony zgodnie z umową kapitulacyjną w dniu 25.10.1939 r.
Pseudonimy:
"Zgoda 2", "Zgoda"
Udział w konspiracji 1939-1944:
Po uwolnieniu z niewoli niemieckiej aresztowany przez Sowietów na terenie ich strefy okupacyjnej. Więziony. Po amnestii od lutego 1942 r. w Armii Polskiej w ZSRR, potem w 2. batalionie saperów na Bliskim Wschodzie. Zgłosił akces służby w kraju. Przeszkolony w dywersji w bazie cichociemnych we Włoszech. Zaprzysiężony 14.02.1944 r. i przerzucony do kraju nocą 21/22.05.1944 r. (ekipa L III) w ramach operacji lotniczej "Weller 29". Podjęty przez placówkę "Kos" w okolicy Krakowa. Pod koniec lipca 1944 r. zameldował się w Warszawie. Przygotowywany przez Komendę Główną Armii Krajowej wraz z oddziałem do przerzutu na teren działania 30. Poleskiej DP AK. Do wyjazdu w teren nie doszło, w związku z tym przydzielony do organizowanego batalionu "Czata 49".
Oddział:
Armia Krajowa - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Czata 49" - dowódca kompanii
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - kanały - Śródmieście
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych - wniosek odznaczeniowy z 12.08.1944 r., Krzyż Virtuti Militari V klasy - wniosek odznaczeniowy dowódcy batalionu mjr. "Witolda" (Tadeusz Runge) z dn. 4.09.1944 r. z uzasadnieniem: "Wybitnie odważny oficer, który mężną i zdecydowaną odwagą dawał doskonały wzór dla podkomendnych w ostatnio przeprowadzanych, wśród najcięższych warunków, akcjach obronnych przy ul. Przebieg na Muranowie oraz przy ul. Sapieżyńskiej. Trzykrotnie ranny". Odznaczony na mocy rozkazu Dowódcy AK nr 412 z 9.09.1944 r.
Awanse:
Wniosek nominacyjny do stopnia majora z 4.09.1944 r. z uzasadnieniem: "Wybitny oficer. Zrównoważony, obowiązkowy, niezawodny w spełnianiu zleconych mu zadań. Posiada posłuch w szeregach mimo najkrytyczniejszej sytuacji bojowej. Odważny. We wszystkich akcjach Czaty brał wybitny udział. Pozostawał w linii mimo parokrotnych ran".
Odniesione rany:
Ranny 17 (lub 19).08.1944 r. na ul. Przebieg - podczas wybuchu miny samobieżnej "Goliath". Ponownie ranny 26.08.1944 r. na ul. Sapieżyńskie, podczas walk w lewym skrzydle Szpitala Jana Bożego.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Oflagów.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu pozostał na Zachodzie; wyemigrował do Anglii. Autor wspomnień: "10 minut namysłu", Kto jak nie łączniczka", "Z "Czatą 49 na Starym Mieście"
Okoliczności śmierci:
Zginął w wypadku samochodowym pod Londynem.
