Data urodzenia:
1920-03-06
Stopień:
starszy sierżant
Miejsce urodzenia:
Bielsk powiat Płock
Imiona rodziców:
Antoni - Stanisława
Okres okupacji - działalność:
W 1940 był jednym z organizatorów konspiracyjnej organizacji komunistycznej "Młot i Sierp" w rejonie Płocka. W 1941 współtworzył komitet okręgowy tej organizacji na terenie Płocka. W 1942 organizacja weszła w skład Polskiej Partii Robotniczej, a Kufel wszedł w Płocku w skład Okręgowego Sztabu Gwardii Ludowej (jako oficer do spraw wywiadu i operacji) oraz Komitetu Okręgowego PPR. Nosił pseudonim "Teoch". Do 1944 brał czynny udział w rozwinięciu działalności organizacji na terenie 11 powiatów na północnym Mazowszu. W kwietniu 1944 oficer łącznikowy w Sztabie Głównym Armii Ludowej.
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa Północ - zgrupowanie "Róg" - Armia Ludowa - batalion im. Czwartaków (Teodor Kufel "Teoch" był dowódcą 2. kompanii na Starym Mieście i na Żoliborzu). W pierwszych dnia września 1944 otrzymał rozkaz przejścia do Puszczy Kampinoskiej, gdzie oddział przebywał do 27 września, kiedy to nastąpiło silne uderzenie Niemców. Podjęto wówczas decyzję o rozwiązaniu oddziału i indywidualnym wyjściu z okrążenia.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - Żoliborz - Kampinos
Losy po Powstaniu:
Od października 1944 komendant Okręgu Warszawa Lewa Podmiejska AL.
Informacje dodatkowe:
Po wojnie funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej (m. in. komendant wojewódzki MO w Poznaniu) i Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Absolwent kursów KGB w Moskwie w 1954 roku. Od 1960 roku zastępca szefa, a w latach 1964-1979 szef Wojskowej Służby Wewnętrznej MON (kontrwywiad wojskowy i służba przestrzegania porządku i dyscypliny). Generał brygady od 1965 roku, generał dywizji od 1971 roku. W latach 1971-1980 zastępca członka Komitetu Centralnego PZPR. 1979-1981 szef Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie Zachodnim. Od 1982 roku w stanie spoczynku. Kawaler Krzyża Virtuti Militari V klasy, Orderu Krzyża Grunwaldu III kl., Orderu Sztandaru Pracy I klasy (dwukrotnie), Krzyża Komandorskiego, Oficerskiego i Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, czterokrotnie Złotego Krzyża Zasługi, Krzyża Partyzanckiego, radzieckiego Orderu Czerwonego Sztandaru i Orderu Przyjaźni Narodów, wielu innych odznaczeń polskich, a także radzieckich, czechosłowackich, bułgarskich, NRD i wietnamskich.
