Pseudonim:
"Grzymała"
Data urodzenia:
1922-01-05
Data śmierci:
-
Funkcja:
dowódca drużyny
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 206 Miejsce: 67
Stopień:
plut. pchor.
Miejsce urodzenia:
Jerzyce pow. Strzelno, woj. poznańskie
Imiona rodziców:
Zygmunt - Jadwiga z domu Zabłocka
Wykształcenie:
Szkoła Przygotowawcza im. Marii Konopnickiej w Inowrocławiu (lata 1929-1934). W latach 1934-1938 uczeń Gimnazjum Męskiego im. J. Kasprowicza w Inowrocławiu. W czerwcu 1939 roku zdał egzamin wstępny do Liceum Rolniczego w Bydgoszczy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1941 roku : ZWZ-AK. W latach 1942-1943 odbył konspiracyjne szkolenie wojskowe uzyskując stopień plutonowego podchorążego. Przydział : Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - 4. Rejon "Reguła" ("Zagończyk") - WSOP (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) - XI zgrupowanie WSOP - 45. kompania WSOP - dowódca drużyny
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Chmielna 20 m. 5
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" - (Śródmieście) - 4. Rejon "Reguła" ("Zagończyk") - WSOP (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) - XI zgrupowanie WSOP - 45. kompania WSOP, następnie Grupa "Północ" - odcinek "Kuba"-"Sosna" - batalion "Chrobry I"
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Jako ranny/chory przebywał w szpitalu powstańczym mieszczącym się obok kwater "Chrobrego" i zajmującym dolne kondygnacje Pasażu Simonsa (ul. Nalewki 2 A róg Długiej). 31 sierpnia 1944 roku budynek został zbombardowany przez niemieckie lotnictwo i uległ całkowitemu zawaleniu. "Grzymała" poległ pod jego gruzami, wraz z 200 innymi osobami, głównie żołnierzami batalionu "Chrobry I"
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
W Powstaniu brała udział siostra Tadeusza Barbara. ps. "Wojciechowska"
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Syn Zygmunta Wieszczyckiego (1886-1932), właściciela majątków ziemskich Ossowo, a następnie Jerzyce oraz Jadwigi z d. Zabłockiej h. Łada. Ojciec zmarł w roku 1932. Najstarszy brat - ppor. Jerzy Wieszczycki (1914-2008) brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r., walczył w szeregach inowrocławskiego 4. Kujawskiego Pułku Artylerii Lekkiej Armii „Poznań”, dostał się do niewoli niemieckiej i do końca wojny przebywał w oflagu Neubrandenburg . W pierwszych tygodniach okupacji niemieckiej, po utracie dotychczasowego miejsca zamieszkania oraz spodziewając się kolejnych represji Tadeusz wraz z siostrą Barbarą, bratem Józefem oraz wujem Józefem Zabłockim przenieśli się do rodziny w Generalnej Guberni i zamieszkali w Warszawie. W Inowrocławiu pozostała matka - Jadwiga Wieszczycka (1893-1945) opiekująca się swoją chorą matką - Marią Zabłocką i bratem Walentym. Aresztowana pod koniec października 1944 roku przebywała początkowo w więzieniu w Inowrocławiu, a w styczniu 1945 osadzona została w obozie w Żabikowie. Następnie w "marszu śmierci" skierowana ok.300 km w kierunku zachodnim. Ostatnia wiadomość o niej pochodzi z 10.02.1945 ze szpitala w KL Ravensbrück
Miejsce pochówku:
Tadeusz Wieszczycki upamiętniony został na tablicach w kościele Św. Antoniego przy ul. Senatorskiej w Warszawie.
Uwagi:
Wymieniany we wspomnieniach Witolda Koneckiego ps. „Sulima” ( pod ps. „Drzymała”).
Źródła:
MPW - ankieta, archiwum rodzinne.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Tadeusz Wieszczycki (1922 - 1944) Fot. archiwum rodzinne.

Tadeusz Wieszczycki (1922 - 1944) Fot. archiwum rodzinne.

Rewers zdjęcia z napisaną odręcznie przez Tadeusza dedykacją dla matki. Fot. archiwum rodzinne.

Rewers zdjęcia z napisaną odręcznie przez Tadeusza dedykacją dla matki. Fot. archiwum rodzinne.

Nasz newsletter