Data urodzenia:
1926-12-21
Stopień:
starszy strzelec podchorąży (1944), kapral podchorąży (4.09.1944), podporucznik (2.10.1944)
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Alfons - Janina z domu Kończak
Wykształcenie do 1944 r.:
W 1943 r. ukończył II Miejskie Gimnazjum Mechaniczne w Warszawie.
Pseudonimy:
"Bogdan" , Łoś", "Kmicic"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W grudniu 1942 r. został przyjęty w szeregi Armii Krajowej i zaprzysiężony w pułku KG AK "Baszta". Od grudnia 1943 r. do wybuchu Powstania działał jako kurier Vk KG AK (komórka "Dworzec Wschodni"). Utrzymywał kontakty z oddziałami partyzanckimi na Kresach Wschodnich. Przed wybuchem Powstania Warszawskiego kurierzy otrzymali rozkaz z KG AK rozpoznania terenu i zbierania informacji o postępach wojsk sowieckich w kierunku na Warszawę. W dniach 27-28.07.1944 r. wraz z Markiem Gadomskim przeprowadził zwiad na kierunku Mińska Mazowieckiego; 30.07.1944 r. spenetrował kierunek na Wołomin (przez Ząbki, Zielonkę - do Tłuszcza już nie dotarł).
Oddział:
Armia Krajowa - osłona KG AK - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Czata 49". Od 2.08.1944 r. drużyna kurierów w plutonie "Motyla", od 6.08.1944 r. w drużynie "Cedry", 13-30.08.1944 r. w plutonie "Cedry", od 31.08.1944 r. w plutonie "Głoga".
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto - desant kanałowy na pl. Bankowy - Śródmieście Północ - Śródmieście Południe - Górny Czerniaków. 2.08.1944 r. zdobywał szkolę przy ul. Leszno róg ul. Wroniej, 5.08.1944 r. uczestniczył w kontrataku na linii ul. Płockiej, 11.08.1944 r. brał udział w walkach o Stawki, 21.08.1944 r. brał udział w natarciu na Dworzec Gdański, w dniach 24-27.08.1944 r. w walkach na linii ul. Bonifraterskiej.
Rodzeństwo walczące w Powstaniu:
W Powstaniu walczyła jego siostra Bogna Stachowiak ps. "Włóczęga".
Odniesione rany:
Trzykrotnie ranny, po raz trzeci 16.09.1944 r. na ul. Zagórnej.
Odznaczenia:
Krzyż Virtuti Militari V klasy (nr krzyża 12960 - odznaczony przez Dowódcę AK w dniu 14.09.1944 r., odznaczenie ogłoszone rozkazem 512/BP z dnia 2.10.1944 r.), Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Medal Wojska (trzykrotnie).
Losy po Powstaniu:
Ewakuowany na prawy brzeg Wisły 17.09.44 r., leczony w szpitalu w Śródborowie, skąd zbiegł zagrożony aresztowaniem przez NKWD. W grudniu 1944 został aresztowany przez WUBP w Lublinie. Przeszedł ciężkie śledztwo prowadzone przez poruczników Różańskiego i Siedleckiego. W lutym 1945 r. zbiegł w trakcie konwojowania.
Losy po wojnie:
Powrócił do Warszawy, a następnie zamieszkał wraz z rodziną w Bydgoszczy. W październiku 1945 ujawnił się przed Komisją Likwidacją b. AK w Warszawie. Zagrożony ponownym aresztowaniem wyjechał z Bydgoszczy do Tuliszkowa (powiat Turek). Przyłączył się do oddziału "Groźnego" - Eugeniusza Kokolskiego działającego w Wielkopolsce Wschodniej. 5.03.1946 r. został aresztowany podczas akcji operacyjnej UB i MO. Sądzony w procesie grupowym 16.04.1946 r. Skazany na dożywocie. Był więziony w Kaliszu, Strzelcach Opolskich i Barczewie. Został zwolniony 27.10.1953 r.
W latach 1954-1969 ze względu na swoją konspiracyjną przeszłość wiele razy musiał zmieniać pracę. Po przepracowaniu 13 lat w Centralnym Zarządzie Budownictwa Rolniczego w Warszawie, w 1982 r. przeszedł na emeryturę. Do 2000 r. pracował w Ministerstwie Ochrony Środowiska. Od 1968 działał społecznie w CWKS "Legia" i Polskim Związku Pływackim m.in. jako sędzia oraz kierownik reprezentacji Polski drużyny piłki wodnej.
Miejsce śmierci:
Warszawa
