Data urodzenia:
1919-02-28
Miejsce urodzenia:
Kraków
Imiona rodziców:
Henryk - Maria
Działalność do 1939 r.:
Od wczesnej młodości interesował się lotnictwem. W 1936 r., jeszcze jako uczeń gimnazjum spędził miesiąc na praktyce w parku 2 pułku lotniczego w Krakowie, gdzie zapoznał się z remontami płatowców i silników, obsługą Potezów, Avii (PWS-A), PZL P-11 i innych samolotów. W dziale montażowym pracował pod kierownictwem jednego z braci Działowskich, słynnych konstruktorów- amatorów. Nadzieje na naukę latania przekreśliło niestety negatywne orzeczenie lekarskie: stwierdzono u niego jaglicę. Dopiero w rok później pomyłka wyszła na jaw i mógł ukończyć wstępne wyszkolenie szybowcowe w Bodzowie pod Krakowem. Po maturze, w 1937 r. wstąpił do Grupy Technicznej Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Warszawie (szkolącej oficerów technicznych dla lotnictwa), którą ukończył w 1939 r.
Udział w kampanii wrześniowej:
Walczył w SGO „Polesie"do momentu kapitulacji pod Kockiem. Wzięty do niewoli, został umieszczony w Oflagu, z którego udało mu się szczęśliwie wydostać.
Wykształcenie do 1944 r.:
W latach 1941-1944 studiował na tajnej Politechnice Warszawskiej (w ramach Kreślarskich Kursów Rysunku Technicznego).
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Szpital Maltański ul. Senatorska 42
Dzielnica:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
Konstruktor lotniczy, pilot szybowcowy i samolotowy. W 1946 r. uzyskał dyplom mgr inż. na Wydziałach Politechnicznych AGH w Krakowie. Pracę podjął w 1947 (lub w 1946) r. w Instytucie Szybownictwa w Bielsku, jako starszy konstruktor. Równocześnie prowadził wykłady z aerodyna¬miki na Wydziałach Politechnicznych w Krakowie. Pracował teraz na lotnisku i mógł nareszcie pomyśleć o dalszym doskonaleniu się w pilotażu szybowcowym w Aeroklubie Bielsko Bialskim, uzyskał też licencję pilota samolotowego. Od 1954 r. był kierownikiem biura konstrukcyjnego SZD. Opracował konstrukcję szybowców: doświadczalnego IS-5 "Kaczka" i pierwszego polskiego szybowca laminarnego IS-7 "Osa" (obydwa z Ireną Kaniewską) oraz wyczynowego SZD-8 "Jaskółka", w wersjach "Jaskółka bis", W, Z, O, ter Z i wersji z usterzeniem motylkowym SZD-14 "Jaskółka M", oraz laminarnej SZD-17X "Jaskółka L". Dał też koncepcję odmiany o powiększonej rozpiętości SZD-11 "Albatros". W 1952 r. Wł. Nowakowski, J. Niespał, T. Kostia, J. Sandauer i l. Kaniewską z SZD otrzymali Zespołową Nagrodę Państwową za opracowanie nowych typów szybowców. W latach 1958-1964 pracował w WSK Mielec, jako kierownik Ośrodka Konstrukcji Lotniczych. W tym czasie w OKL Mielec opracowano samolot szkolno-treningowy PZL M-4 "Tarpan" i wersje szturmowe samolotu odrzutowego MiG-17 (LiM-5) oznaczone LiM-5M i LiM-6.
W 1964 r. został przeniesiony do Instytutu Lotnictwa, gdzie otrzymał stopień adiunkta, w 1971 r. docenta, a w 1979 r. obronił na Politechnice Warszawskiej pracę doktorską na temat ekonomiki samolotów rolniczych. W Instytucie wykonywał prace studialne i opiniodawcze w zakresie aerodynamiki, wytrzymałości i osiągów statków powietrznych. Opracował metodę badania sprawności i ekonomiki samolotów i śmigłowców rolniczych oraz transportowych. Od 1979 r. do przejścia na emeryturę w 1991 r., był kierownikiem Branżowego Ośrodka Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej Instytutu Lotnictwa. Przez szereg lat był prezesem Sekcji Lotniczej SIMP. Ważniejsze konstrukcje:
IS-5 ”Kaczka”, 1949, szybowiec doświadczalny.
IS-7 (SZD-7) ”Osa”, 1950, szybowiec doświadczalny.
SZD-8 ”Jaskółka”, 1951, szybowiec wyczynowy.
SZD-14x ”Jaskółka M” (”Motylek”), 1954, szybowiec doświadczalny.
SZD-17x ”Jaskółka L” (”Laminarka”), 1956, szybowiec wysokowyczynowy. Lim-6bis, 1962, samolot myśliwski, szturmowy, rozpoznawczy.
Odznaczenia:
Warszawski Krzyż Powstańczy. W 2001 r. został oznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, foto: Skrzydlata Polska nr 2/1957, nekrolog w prasie, data emisji 09.09.2016
