Data urodzenia:
1888-01-27
Miejsce urodzenia:
Kiszyniów
Imiona rodziców:
Władysław - Anna z domu Zacharenko
Działalność do 1939 r. i przebieg służby wojskowej:
Działał w Związku Walki Czynnej i w Związku Strzeleckim ,,Strzelec". Jako inżynier pracował w zakładach mechanicznych w Rosji. Powołany do wojska rosyjskiego został skierowany do szkoły piechoty w Czugajewie. W 1915 r. jako chorąży pełnił służbę w rosyjskich oddziałach piechoty. W 1917 r. jako podporucznika, oddelegowano go na kurs saperski, po którym przeszedł do służby w oddziałach inżynieryjnych. W 1917 r. przedostał się do I Korpusu Polskiego w Rosji z którym przeszedł cały szlak bojowy. Po powrocie do kraju od 1918 r. działał w Polskiej Organizacji Wojskowej, a następnie podjął służbę w Wojsku Polskim w 1. Pułku Telegraficznym i Oddziale Wywiadowczym w Łodzi. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w składzie 2. Dywizji Piechoty Legionów. W 1923 r. ukończył studia wojskowe we Francji. W latach 1924-1925 był dowódcą puławskiego 2. Pułku Saperów Kaniowskich. W 1927 r. został szefem Departamentu Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych. W latach 1930-1936 był także dowódcą Broni Pancernych. W 1939 r. został mianowany gen. brygady.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r. Brał udział w przygotowaniach obrony Warszawy i zawiadywał podległymi mu wojskami saperskich. Przebywał w Puławach i z częścią kaniowczyków wycofał się na wschód Polski, a potem przez Rumunię do Francji. W latach 1940-1944 był m. in. dowódcą: saperów w Sztabie Naczelnego Wodza i I Korpusu Polskiego oraz broni pancernej Armii Polskiej na Wschodzie.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W 1944 r. po przeszkoleniu we Włoszech jako gen. dywizji pod ps. ,,Krystynek” został przerzucony do okupowanej Polski w okolicach Tarnowa. Przydział: Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział III (Operacyjno-Szkoleniowy), dowódca Zakładów Produkcji Uzbrojenia Armii
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Kierownictwo Produkcji Uzbrojenia. W pierwszych dniach Powstania walczył jako zwykły żołnierz w drużynie szturmowej, następnie przeniesiony został do pionu produkcji uzbrojenia. We wrześniu 1944 został dowódcą kilkunastoosobowej Legii Oficerskiej.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XVIII-C Markt Pongau. Po wyzwoleniu zgłosił się do Polskich Sił Zbrojnych.
Losy po wojnie:
W 1945 r. powrócił do kraju. Pracował w biurach projektów.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
Miejsce pochówku:
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, kw. A 2, Rząd: 3, Grób: 13
Informacje dodatkowe:
Cichociemny. W Powstaniu w Śródmieściu, drużyna podchorążych. "Blizny", produkcja środków walki w sztabie Okręgu Warszawskiego.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, Archiwum Muzeum Regionalnego PTTK w Puławach; archiwum Zbigniewa Kiełba
