Pseudonim:
"Maksym" ["Maxym"]
Data urodzenia:
1909-08-14
Funkcja:
adiutant d-cy 3. Rejonu, w Śródmieściu dowódca kompanii
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 183 Miejsce: 23
Miejsce urodzenia:
Kamienskoje
Imiona rodziców:
Witold - Eufrozyna z domu Piotrowicz
Przebieg służby wojskowej:
Podoficer zawodowy 77 Pułk Piechoty (77 pp) „Niedźwiedzi”. W okresie międzywojennym pułk wchodził w skład 19 Dywizji Piechoty, stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr III w Lidzie
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od jesieni 1939 r. w Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, następnie VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 3. Rejon (Grochów - Saska Kępa) - pluton 674. W ramach ZWZ od 1940 roku odbierał przysięgi od nowych członków organizacji.
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Kamionkowska 41 m. 6
Oddział:
VI Obwód (Praga) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 3 Rejon - adiutant dowódcy 3. Rejonu mjr. Tadeusza Schollenbergera ps. Rakowski. Po wstrzymaniu akcji bojowych na Pradze i przejściu 10 sierpnia w stan konspiracyjnego pogotowia został wraz z kilkoma innymi żołnierzami AK aresztowany przez Niemców podczas wielkiej akcji przeszukiwania przez Wehrmacht domów na Grochowie w dniu 17.08 - zatrzymany w domu Józefa Brejskiego ps. Śmiały przy ul. Zagójskiej 16. Aresztowanych zamknięto w gmachu Komendy Policji przy ul. Grochowskiej (wg innej wersji w koszarach dawnego 36 pp przy ul. 11. Listopada), a następnie przewieziono do lewobrzeżnej Warszawy do kościoła św. Wojciecha na Woli. Po przesłuchaniach kazano im kopać własne groby i planowano egzekucję, jednak niedoszłą egzekucję przerwał niemiecki oficer, na którego polecenie dostarczono jeńców do sztabu gen. von dem Bacha. Zatrzymanymi byli: por. Konstanty Teodor Jaworski ps. Kot, Józef Brejski ps. Śmiały oraz Tadeusz Korejwo „Maksym„. Polakom kazano przedostać się przez linię ognia na pozycje polskie i przekazać komendantowi Komorowskiemu propozycję zaprzestania walk i kapitulacji. Kot, Śmiały i Maksym w eskorcie 4 SS-manów i dwóch oficerów sztabowych zostali przewiezieni z Woli w rejon Placu Żelaznej Bramy, a następnie rozkazano im iść przez Ogród Saski w kierunku pozycji polskich. Gdy ruszyli, z tyłu otwarto ogień z broni maszynowej, który ranił por. Kota, natomiast Śmiałemu i Maksymowi udało się dotrzeć do Powstańców na placówkę Królewska 16 (porównaj relację ppor. Tadeusza Korejwo spisaną 19.08.1944 przytaczaną przez Macieja Kledzika w książce W cieniu Ogrodu Saskiego. Przydział w Śródmieściu od 19 do 26 sierpnia 1944: Armia Krajowa - zgrupowanie ”Bartkiewicz„ - 2. kompania (IV dowódca kompanii, funkcję objął po trzech poległych poprzednikach ok. 26-27.08.1944, później sam poległ). Ranny por. Konstanty Teodor Jaworski ps. Kot zmarł z ran na terenie Ogrodu Saskiego (18.08.1944 roku). Jako jedyny Powstanie przeżył Józef Brejski "Śmiały" (1905-1982).
Szlak bojowy:
Praga (do 10.08.1944) - pojmany przez Niemców podczas pacyfikacji Grochowa 17.08.1944 - przewieziony na Wolę - Śródmieście Północ (od 18-19.08.1944).
Miejsce śmierci:
Poległ w rejonie ul. Świętokrzyskiej 30 i ul. Mazowieckiej.
Odznaczenia:
Order Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
Miejsce pochówku:
Pochowany został w tymczasowym grobie na tyłach domów przy. ul. Mazowieckiej 9. Po wojnie został ekshumowany na Cmentarz Bródnowski w Warszawie, kwatera 26 D, rząd 3, grób 12 - pogrzeb odbył się 12 stycznia 1946 roku.
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
W konspirację zaangażowana była również żona Tadeusza, Eugenia Korejwo ps. Rysia (1906-1991), żołnierz Armii Krajowej, odznaczona Krzyżem Walecznych. Ich mieszkanie na Grochowie przy ul. Kamionkowskiej 41/6 stanowiło punkt przerzutu broni, amunicji i meldunków. Z rodziny Korejwo w Powstaniu udział wzięli: Apolinary Korejwo i jego córka Irena (Maria Irena Korejwo), która poległa na Pradze 2 sierpnia 1944 r.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Korejwo Tadeusz, p. Jerzy Korejwo - archiwum rodzinne; kopia kwestionariusza ZBoWiD zawierająca podpisy świadków: Józefa Brejskiego i Edmunda Kopczyńskiego, Maciej Kledzik, W cieniu Ogrodu Saskiego, Oficyna Wydawniczo-Dziennikarska, Warszawa, 2000, Muzeum Powstania Warszawskiego: Archiwum Historii Mówionej, Melania Brejska-Brzoza, pseudonim „Śmiała” (1932-2016) - relacja z dn. 06.02.2006 roku
Uwagi :
Wymieniany przez Annę Otyś ps. Sława w notatce "Informacja dotycząca sanitariatu 3. Rejonu AK (brak w zasobie MPW). Wiek podany na nagrobku - 37 lat. Według informacji rodzinnej w chwili śmierci miał lat 35.
