Uczeń Gimnazjum Ziemi Mazowieckiej. Świadectwo dojrzałości uzyskał już w warunkach okupacji, na tajnych kompletach. W 1941 r. rozpoczął tajne studia lekarskie. Najpierw w prywatnej Szkole dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego docenta Jana Zaorskiego w Warszawie, w szkole, która wbrew nazwie realizowała program trzech lat studiów Wydziału Lekarskiego tajnego Uniwersytetu Warszawskiego. Studia kontynuował na kompletach uniwersyteckich i zajęciach szpitalnych, będąc równocześnie żołnierzem Armii Krajowej.
Oddział:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - brak informacji na temat przydziału, następnie w Grupie "Kampinos" pod dowództwem płk Józefa Krzyczkowskiego ps. "Szymon" w zgrupowaniu „Okonia”.
Szlak bojowy:
Żoliborz - Kampinos - Jaktorów
Losy po Powstaniu:
W styczniu 1945 powrócił do Warszawy
Losy po wojnie:
Doktor medycyny, chirurg-traumatolog dziecięcy. Dyplom lekarza otrzymał w grudniu 1946 r. W 1948 roku ożenił się z Marią Kobuszewską ps. „Marysia”.
Mieli dwoje dzieci. Swoje życie zawodowe związał 1 II 1947 r. z oddziałem chirurgii dziecięcej Szpitala Dziecięcego Karola i Marii, przy ulicy Działdowskiej 1w Warszawie. Jego nauczycielem był doc. Tadeusz Hroboni i prof. Jan Kossakowski. W 1951 otrzymał doktorat nauk medycznych, a w 1956 specjalizację w zakresie chirurgii dziecięcej. Pracował jako redaktor w „Polskim Tygodniku Lekarskim” oraz redagował słowniki lekarskie.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie kw. 240.
Publikacje:
"Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego - Powstanie Warszawskie i medycyna", wydanie II, Warszawa 2003 r.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.
