Data urodzenia:
1918-09-19
Stopień:
plutonowy podchorąży
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Mieczysław - Wanda
Wykształcenie do 1944 r. :
W 1938 roku rozpoczął studia, które kontynuował w czasie wojny w ramach tajnego nauczania.
Wrzesień 1939 r. :
Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od listopada 1939 roku, w ZWZ-AK i Szarych Szeregach. Przydział: Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Karpaty" - kompania K-4 (łączności)
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Suzina 3 m. 80
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Karpaty" - kompania K-4 (łączności)
Szlak bojowy:
Mokotów - Zalesie - Mokotów.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
Lekarz, paleopatolog, antropolog. W latach 1962-1982 był kierownikiem pracowni Ekologii Człowieka i Paleopatologii przy zakładzie Archeologii Śródziemnomorskiej PAN. Zajmował się między innymi analizą szczątków kostnych odkrytych podczas wykopalisk w Deir el-Bahari, Faras, Aleksandrii, Dongoli, Kadero oraz badaniami mumii z Deir el-Bahari i z Muzeum Egipskiego w Kairze. Wykonywał także ekspertyzy dla francuskich i włoskich misji archeologicznych. W 1948 uzyskał dyplom lekarza, a rok później doktoryzował się na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskie w Lublinie. W 1951 r. habilitował się z antropologii na Uniwersytecie Wrocławskim, a następnie objął kierownictwo Katedry Antropologii UMCS. Był zaangażowany w powstawanie Akademii Medycznej w Białymstoku, w której na pewien czas funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego i szefa Katedry Anatomii.
Odznaczenia:
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Partyzancki, Warszawski Krzyż Powstańczy. Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), Kwatera „27 wprost”, rząd 5, miejsce 1-2 (1859 rok)
Informacje dodatkowe:
W sierpniu 1944 roku wraz z Romanem Szuchiewiczem w imieniu Komendy Głównej Armii Krajowej uczestniczył w pertraktacjach dotyczących pomocy Węgrów Powstaniu Warszawskiemu (chodziło o trzy dywizje węgierskie stacjonujące w Zalesiu, rozmowy prowadzili ppłk. ks. dr. Jan Stępień „Szymon”, szef mokotowskiego BIP i gen. Bela Lengyel, a Tadeusz Dzierżykray-Rogalski i Roman Szuchiewicz pełnili funkcję łączników i emisariuszy).
Literatura:
Bartelski Lesław M., Mokotów 1944, MON, Warszawa 1972;
Drozdowski Z., Strzałko J., Profesor Tadeusz Dzierżykray-Rogalski 1918-1998, „Anthropological Review” (61), 1998, s. 121-122, Doktorzy Honoris Causa Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku 1950–2013, red. L. Chyczewski, M. Grassmann i in., Białystok 2013, s. 77
