Powstańcze Biogramy - Tadeusz Boncler

Pseudonim:

-

Funkcja:

dokumentalista, fotograf

Miejsce urodzenia:

Tomaszów Mazowiecki

Imiona rodziców:

Jan - Franciszka z domu Salatycka

Oddział:

Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód "Sławbor" - odcinek "Topór" - 3. batalion pancerny "Golski" - poczet dowódcy. Z upoważnienia dowódcy VI Zgrupowania, kpt. Stefana Golędzinowskiego „Golskiego” dokumentował działania powstańcze.

Szlak bojowy:

Śródmieście Południe

Losy po Powstaniu:

Wyszedł z ludnością cywilną.

Losy po wojnie:

Od 1949 do początku lat sześćdziesiątych pracował jako adiunkt na Politechnice Warszawskiej, prowadząc wykłady i zajęcia z fotografii technicznej dla studentów Wydziału Geodezji. Badał możliwości konstruowania i wykreślania tablic od testowania obiektywów. Jest autorem książki Zasady fotografii panoramowej, wydanej w Warszawie w 1963. Odmówił współpracy z SB, co spowodowało wydalenie go z Politechniki. Pracował jako nauczyciel w szkołach i korepetytor. Zmarł w 1992 w Warszawie.

Miejsce śmierci:

Warszawa

Informacje dodatkowe:

Tadeusz Boncler urodził się w 1907 roku w Tomaszowie Mazowieckim. W 1914 podczas ucieczki z rodzicami przed wojskami niemieckimi został ranny w biodro, co spowodowało usztywnienie biodra i niepełnosprawność. Z wykształcenia matematyk, jeszcze przed wojna zamieszkał w Warszawie przy Noakowskiego 12 wraz z żoną Ireną Wiatrówną. W czasie okupacji fałszował dokumenty na szkodę Niemców i preparował pieczęcie. Podrabiał również dokumenty handlowe, a znaczne sumy pieniędzy, jakie z tego uzyskiwał, przekazywał na wsparcie Ruchu Oporu, mimo że formalnie nie należał do żadnej organizacji. W Powstaniu fotografował fotografował aparatem Voightlander Vito CD (taki sam aparat odsprzedał Stefanowi Rassalskiemu ps. „Ster”, grafikowi, który wraz z nim dokumentował przebieg Powstania) Boncler robił zdjęcia w okolicy Politechniki, pierwszego zabitego, pierwsze pogrzeby, atak na tzw. „Małą PASTę”, ruiny miasta. Portretował żołnierzy i mieszkańców Warszawy. Klisze i odbitki wywoływał w swoim laboratorium w mieszkaniu przy Noakowskiego 12. Ostatni film zrobiony w Warszawie zawiera unikatowe zdjęcia żołnierzy i dowództwa AK wychodzących z miasta do niewoli. Opuścił miasto z ludnością cywilną, dokumentując drogę uchodźców, Stefana Rassalskiego pchającego przez gruzy, wózek z dwuletnim synem, podróż pociągami do Pruszkowa. O jego działalności konspiracyjnej opowiada książka Ryszarda Wójcika "Święte szalbierstwo".

Tadeusz Boncler

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter