Data urodzenia:
1919-05-29
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Władysław - Irena z domu Mohl
Wykształcenie:
Uczęszczała do Gimnazjum i Liceum Żeńskiego im. Wandy z Posseltów Szachtmajerowej, do klasy razem z Jadwigą Piłsudską. Maturę zdała w czasie okupacji, na tajnych kompletach w 1940 roku.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od września 1939 r. przez dwa i pół roku pracowała jako opiekunka w Szpitalu Ujazdowskim. Tam ukończyła kurs sanitarny i odbyła praktykę. Po likwidacji szpitala wstąpiła do Szarych Szeregów, gdzie była łączniczką swojego ojca, Władysława ps. "Papa". Przez pewien czas pracowała przy produkcji w fabryce baterii elektrycznych. Współpracowała również z drużyną "Andrzeja" KG AK, gdzie działał jej brat Zbigniew Olędzki ps. "Zbyszek". Jej działalność konspiracyjna polegała m.in. na ukrywaniu broni, kolportowaniu prasy oraz przenoszeniu grypsów i wiadomości (służba w łączności). Przez okres okupacji rodzina Olędzkich ukrywała u siebie w domu broń, konspiracyjną prasę, a także Żydów i członków konspiracji (część z nich mieszkała tam faktycznie, a część miała tam tylko meldunek). W 1943 r. Stanisława zachorowała na wysiękowe zapalenie otrzewnej, co ograniczyło jej dalszą działalność konspiracyjną i brak przydziału bojowego na godzinę "W".
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Szustra 43
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - sanitariat: punkt sanitarny ul. Szustra 49 - ochotniczka, następnie batalion "Bałtyk" - kompania B-2 - IV pluton.
Szlak bojowy:
Mokotów. W pobliżu domu "Sławy", na ul. Szustra 49, zorganizowano punkt sanitarny pułku KG AK "Baszta", do którego zgłosiła się ochotniczo po wybuchu walk. W punkcie przebywała dwa tygodnie, do czasu jego przeniesienia z powodu zbombardowania, podczas którego nie było jej na punkcie. Następnie jako sanitariuszka przyłączyła się do jednej z drużyn "Baszty", która stacjonowała w willi jej rodziców. Pozostała z tą drużyną do końca Powstania na Mokotowie. 25 września 1944 r. willa na Szustra została zbombardowana, jednak żadna z przebywających tam osób nie odniosła obrażeń. Po tym wydarzeniu drużyna wyszła na akcję - bez "Sławy". Z akcji tej oddział już nie powrócił.
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną, trafiła do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121). Ze względu na przebytą chorobę i nadal jeszcze słaby stan zdrowia uzyskała zwolnienie z wywozu na roboty do Niemiec. Jej matka była zdrowa, jednak za pomocą sfałszowanego zwolnienia (zwykła kartka papieru) jej również udało się uniknąć wywozu. Zostały przewiezione do Pieskowej Skały w Generalnej Guberni, a następnie do Wolbromia i Skały oraz ponownie do Pieskowej Skały, skąd w marcu 1945 r. powróciły do Warszawy.
Losy po wojnie:
Po wojnie ze względu na znane nazwisko nie mogła znaleźć pracy. W końcu, dzięki przedwojennym znajomościom, Stanisława dostała pracę w Komendzie Chorągwi Warszawskiej ZHP, a jej matka w Państwowym Urzędzie Repatriacyjnym. We wrześniu 1945 zapisała się na SGH i od października zaczęła studia.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
