Data urodzenia:
1918-08-04
Funkcja:
dowódca kompanii
Numer legitymacji AK:
81087
Miejsce urodzenia:
Poznań
Imiona rodziców:
Andrzej - Franciszka
Nazwisko konspiracyjne:
Jerzy Kuczyński
Pseudonimy:
"Gryf", "Jerzy"
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Matura 1937 r. w w Liceum Handlowym im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Lata 1937-1939: Szkoła Podchorążych Piechoty Ostrów-Komorowo. 1 września 1939 r. otrzymuje nominację na podporucznika Służby Stałej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od października 1939 do sierpnia 1942 - w konspiracji w Poznaniu i Kaliszu. Od sierpnia do listopada 1942 - więziony i torturowany przez Gestapo w Radogoszczy. Od grudnia 1942 do stycznia 1943 r. w konspiracji w Wieluniu. Od lutego 1943 do lipca 1944 - dowódca plutonu, a następnie IV Kompanii w Rejonie 5 "Obroży".
Przydział w konspiracji:
VII Obwód "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 5 Rejon "Gątyń" (Piaseczno) - 4. kompania - dowódca
Adres przed Powstaniem:
Klarysew
Oddział:
VII Obwód "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 5 Rejon "Gątyń" (Piaseczno) - 4. kompania - dowódca, następnie V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 5. Rejon - batalion "Oaza" - kompania "Krawiec" - dowódca; w Śródmieściu batalion "Zaremba" - "Piorun".
Szlak bojowy:
Lasy Chojnowskie - Lasy Kabackie - Sadyba - Czerniaków - Mokotów - kanały - Śródmieście Południe
Odniesione rany:
Ranny odłamkami pocisku z granatnika
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec stalagu IV-B Mühlberg (do 25 kwietnia 1945 r. )
Losy po wojnie:
W maju 1945 przez Niemcy, Francję dotarł do Włoch. Od 11 lipca 1945 do września 1946 był oficerem w II Korpusie we Włoszech.Od września 1946 do września 1949 w Anglii ( obóz Foxley PKPR / Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia)
Od września 1949 do czerwca 1952 studiował w Centralnej Szkole Sztuki i Rzemiosła w Londynie (otrzymał dyplom z wyróżnieniem). W czerwcu 1953 roku wraz z rodziną wyemigrował do Toronto (Kanada) Pracował zawodowo w przemyśle budowlanym kolejno jako stolarz, cieśla, kierownik prac budowlanych oraz
właściciel własnych firm. W roku 1983 przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia:
Order Virtuti Militari V kl. (4.10.1947), Krzyż Walecznych (trzykrotnie), Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939, Krzyż Partyzancki, Medal Wojska (czterokrotnie), Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r., Angielski War Medal 1939 - 1945.
Awanse:
do stopnia majora (27.10.2000 r.)
Miejsce śmierci:
Toronto, Kanada
Miejsce pochówku:
Urna z prochami śp. majora Stanisława Milczyńskiego została sprowadzona do kraju. Uroczystość pogrzebowa rozpocznie się Mszą świętą w dniu 21 maja 2016 r. o godz. 16.00 w kościele parafialnym św. Elżbiety w Powsinie, po której nastąpi ceremonia złożenia urny na pobliskim Cmentarzu, gdzie spoczywają Jego podkomendni.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, MPW-zbiory: P/9291/19
Publikacje:
Stanisław Milczyński - „Dziennik por. "Gryfa" 1939-1945”
Archiwum Historii Mówionej:
