Powstańcze Biogramy - Stanisław Michniewicz

Pseudonim:

"Żbik"

Funkcja:

-

Stopień:

podporucznik (1944)

Numer legitymacji AK:

53 Okręg

Miejsce urodzenia:

Czarny Dunajec powiat Nowy Targ

Imiona rodziców:

Michał - Cecylia z domu Łacna

Przebieg służby wojskowej i udział w kampanii wrześniowej 1939 r.:

Ukończył Kurs Podchorążych Rezerwy przy 54 Pułku Piechoty Ciężkich Karabinów Maszynowych w Tarnopolu. 7 września 1939 roku został skierowany na front jako dowódca plutonu w 3. kompanii 4 Batalionu. Wskutek zbombardowania linii kolejowej przez lotnictwo niemieckie, batalion zmuszony był przedzierać się pieszo na front w kierunku zachodnim. Wczesnym rankiem żołnierze zostali zaskoczeni w miejscu postoju podczas snu - ostrzelany przez niemiecką artylerię batalion poniósł dotkliwe straty w ludziach, taborze i sprzęcie wojskowym. Pozostali przy życiu żołnierze polscy zostali wzięci do niewoli (droga i postoje w Janowie Lubelskim, Łańcucie). W czasie transportu jeńców koleją Stanisław Michniewicz zaryzykował wyskoczenie w biegu z pociągu w rejonie Krakowa. Przebrany w ubranie cywilne użyczone na miejscu przez chłopa, przedostał się do Lwowa, gdzie na krótki czas zatrzymał się u rodziny, a następnie dotarł do Pomorzan (województwo tarnopolskie). W Pomorzanach, rekomendowany przez dowódcę kompanii ppor. / kpt. Mariana Niżankowskiego, komendanta Obwodu Zborów (Okręgu Tarnopol, kryptonim. „Żuraw"), wstąpił na ochotnika do Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej.

Okres okupacji, praca :

W czasie wojny pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej we wsi Stawna powiat Zborów woj. Tarnopol oraz na stanowisku księgowego i kierownika tartaku i młyna wodnego należącego przed wojną do hrabiego Jerzego Potockiego, a pod okupacją do tzw. Liegenschaftu w Rozhadowie koło Pomorzan [Liegenschaft - nieruchomość (posiadłość) rolna w Generalnym Gubernatorstwie administrowana przez niemieckiego pełnomocnika - przyp. red.]. Po napaści ukraińskich partyzantów na Rozhadów (Michniewiczowi udało się ujść z życiem, ponieważ przedstawił się jako miejscowy nauczyciel, lecz szef Liegenschaftu został zastrzelony, a pałac w Rozhadowie obrabowany), Stanisław w obawie o swe życie wraz z bratem Franciszkiem schronił się u dwóch emerytowanych polskich nauczycielek: Arctówny i Sadowskiej. W tym czasie dom rodzinny Michniewicza, w którym przebywała jego matka, został napadnięty przez członków UPA, a mienie zrabowane. Dalsze przebywanie Stanisława na tym terenie groziło utratą życia, wobec tego podjął wraz z bratem decyzję o wyjeździe do Lwowa, a następnie do Warszawy (gdyż kuzyn, u którego mieszkał we Lwowie został zastrzelony przez tamtejszą policję). W Warszawie zatrzymał się u krewnego, inż. Kazimierza Michniewicza, współwłaściciela Domu Handlowego K. Michniewicz przy ul. Marszałkowskiej 123 i został zatrudniony w charakterze magazyniera w ww. Domu Handlowym. Według relacji S. Michniewicza z dn. 06.06.1987 r. część dochodu ze sprzedaży towarów kuzyn Kazimierz Michniewicz przeznaczał na finansowanie polskiego podziemia.

Udział w konspiracji 1939-1944:

Od sierpnia 1941 roku jako zastępca dowódcy kompanii w ZWZ-AK do maja 1944 roku zajmował się werbunkiem ochotników do Armii Krajowej, kolportażem nielegalnej prasy oraz drobnymi akcjami sabotażowymi i dywersją na liniach komunikacyjnych i łączności. Organizował także polską samoobronę przed napadami band UPA (ukr. Українська повстанська армія, УПА) i banderowców (członków Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów) w Pomorzanach i okolicy.

Miejsce zamieszkania przed Powstaniem Warszawskim:

Pomorzany powiat Zborów, woj. Tarnopol, następnie Lwów i od maja 1944: Warszawa ul. Boduena 5 m 1

Oddział:

Okręg Warszawski Armii Krajowej - Szefostwo saperów, jego przełożonym był kpt. Józef Pszenny "Chwacki" (m. in. dowódca wydzielonego oddziału saperów w dyspozycji komendanta I Obwodu Śródmieście). Do zadań Stanisława Michniewicza należała m. in. osłona minerów dokonujących wyłomów w murach obiektów obsadzonych przez nieprzyjaciela oraz konwojowanie niemieckich jeńców wojennych - pirotechników zatrudnianych przy rozbrajaniu niewypałów. Nocami patrolował powstańcze barykady.

Szlak bojowy:

Śródmieście Północ - Śródmieście Południe, rejon ulic: Hoża, Żurawia, Aleje Jerozolimskie

Losy po Powstaniu:

Niewola niemiecka - jeniec Stalagu XI B Fallingbostel, następnie przeniesiony do Oflagu X C w Lubece, skąd został wyzwolony przez wojska amerykańskie w maju 1945 roku.

Numer jeniecki:

1605

Losy po wojnie:

Do kraju powrócił 7 maja 1946 roku i osiadł na stałe w Prudniku, gdzie pracował na stanowisku głównego księgowego aż do czasu przejścia na emeryturę w 1978 r. W latach 60-tych przez dwie kadencje był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Prudniku oraz udzielał się w Komisji Ekonomicznej przy Komitecie Miejskim ówczesnej PZPR. Od 1983 roku był członkiem Zarządu Koła nr 1 ZBoWiD w Prudniku, pełniąc funkcję skarbnika oraz członka Komisji Weryfikacyjnej.

Odznaczenia:

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1987), Złoty Krzyż Zasługi (1979), Medal Za Udział w Wojnie Obronnej 1939 (1983), Krzyż Partyzancki (1984), Krzyż Armii Krajowej (1994), Odznaka Pamiątkowa Akcji "Burza".

Miejsce śmierci:

Prudnik, woj. opolskie

Źródła:

Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Michniewicz Stanisław Kazimierz ps. Żbik - w tym kopia odpisu skróconego aktu zgonu, zaświadczenie PCK - wyciąg z dokumentów, Polski Czerwony Krzyż - lista strat PCK nr 20398, kopie legitymacji odznaczeniowych, zaświadczenie ZBoWiD - Zarząd Wojewódzki w Opolu, nr 148253 z dn. 25.01.1977 r. dotyczące służby w Wojsku Polskim we wrześniu 1939 r., pobytu w obozach jenieckich (do X 1939 oraz od X 1944 do V 1945) oraz działalności w ruchu oporu od sierpnia 1941 do września 1944 - łącznie zaliczony okres służby 4 lata, Urząd ds Kombatantów i Osób Represjonowanych, decyzja nr 14901 z dnia 29.04.1993 o nadaniu uprawnień kombatanckich z tytułu udziału w wojnie obronnej 1939 r, pobytu w obozach jenieckich, udziale w ZWZ i AK, kserokopia Ausweisu oraz legitymacji byłego jeńca wojennego (Identity-Card Ex Prisoner of War - zaświadczenie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie nr 68161), list gratulacyjny dla ppor. Stanisława Michniewicza, zasób Pokoju Kombatanta MPW, Muzeum Powstania Warszawskiego, P/9697/22: Relacja Stanisława Michniewicza spisana 06.06.1987 (maszynopis, 6 stron) dwie fotografie; Archiwum rodzinne: dokumenty do wykonania kopii udostępnili p. Krystyna Michniewicz-Wanik, córka oraz p. Krzysztof Krawczyk, wnuk. Stanisława Michniewicza oraz firmę K. Michniewicza wymienia krótko w swej relacji dla Archiwum Historii Mówionej p. Zdzisław Czerwiec (rocznik 1927), który był zatrudniony w biurze handlowym u inżyniera K. Michniewicza i mieszkał przy ul. Boduena 5 mieszkania 23.

Stanisław Kazimierz Michniewicz

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Stanisław Kazimierz Michniewicz

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter