Pseudonim:
"Hugo", "Szczerbiec"
Data urodzenia:
1921-02-03
Stopień:
kapral podchorąży
Miejsce urodzenia:
Skolimów
Imiona rodziców:
Stanisław - Anna z domu Kłos
Wykształcenie do 1944 r. :
W 1935 roku ukończył Publiczną Szkołę Powszechną w Skolimowie, a następnie Gimnazjum Ogólnokształcące w Warszawie (1939). W czasie okupacji niemieckiej uczęszczał do Państwowej Szkoły Budownictwa Lądowego i Wodnego w Warszawie (lata 1940-1942), a następnie do Państwowej Wyższej Szkoły Technicznej (lata 1942-1944). PWST była okupacyjną namiastką Politechniki Warszawskiej, gdyż na jesieni 1942 r. okupant zezwolił na ponowne otwarcie Politechniki (zamkniętej od momentu wybuchu wojny) jako dwuletniej szkoły półwyższej z polskim językiem wykładowym.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1942 roku - VII Obwód „Obroża” (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 5 Rejon „Gątyń” (Piaseczno) - pluton 1705, dowódca Stanisław Milczyński „Gryf". W marcu 1943 roku uczestniczył w przyjęciu zrzutów alianckich, zaś we wrześniu 1943 r. ukończył konspiracyjną Szkołę Podchorążych w stopniu kaprala pchor. Jako instruktror prowadził szkolenia wojskowe w poszczególnych pododdziałach.
Oddział:
VII Obwód "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 5 Rejon "Gątyń" (Piaseczno) - pluton 1705
Szlak bojowy :
Lasy Kabackie - Lasy Chojnowskie. Podczas Powstania uczestniczył m. in. w likwidacji niemieckich stanowisk reflektorów przeciwlotniczych, w walkach pod wsią Piskórka - Ustanów oraz w akcji na stację Czachówek *
Odniesione rany:
Podczas Powstania ranny w głowę.
Losy po Powstaniu :
Wyzwolenie Warszawy 17.01.1945 roku zastało go w rodzinnym Skolimowie. Broń złożył po rozwiązaniu Armii Krajowej w styczniu 1945 r.
Losy po wojnie:
Od wiosny 1945 roku do marca 1948 pracował przy odbudowie Warszawy w przedsiębiorstwach budowlanych w charakterze kierownika robót wykonawczych dla MON. Jednocześnie kontynuował naukę rozpoczętą w czasie okupacji - od 1949 do 1951 r. studiował na Wydziale Budownictwa Przemysłowego Politechniki Warszawskiej. Studia ukończył otrzymując tytuł inżyniera Budownictwa Przemysłowego (dyplom 13.07.1951). 15 marca 1948 roku rozpoczął pracę w Centralnym Biurze Projektów i Studiów Budownictwa Osiedlowego „ZOR” w Warszawie jako projektant-konstruktor budowy osiedli Muranów, Młynów i Mirów. W latach 1952-1972 pracował na stanowisku starszego projektanta w Biurze Projektowym "Społem" przy ul. Grażyny w Warszawie, Biurze Studiów i Projektów Handlu Wewnętrznego w Warszawie, a następnie w Przedsiębiorstwie Projektowania i Dostaw Kompletnych Obiektów Przemysłowych "Chemadex" w Warszawie.
Odznaczenia i awanse:
Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Odznaką Weterana Walk o Niepodległość, Odznaką Pamiątkową Akcji "Burza". 22 sierpnia 1999 r. został awansowany do stopnia podporucznika WP.
Miejsce pochówku:
Konstancin-Jeziorna, Cmentarz Wierzbno
Informacje dodatkowe:
Według informacji rodzinnych po wojnie represjonowany - przebywał w więzieniu przy ul. Rakowieckiej, wykupiony przez ojca, Stanisława Knyziaka, brak bliższych danych
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-ankieta, archiwum rodzinne syna, p. Lesława Knyziaka (legitymacje odznaczeniowe, dyplomy, świadectwa, fotografie). Informacje o odbytym szlaku bojowym na podstawie życiorysu Stanisława Knyziaka z roku 1976 udostępnionego przez syna Lesława
