Pseudonim:
"Jacek"
Data urodzenia:
1920-11-24
Data śmierci:
2012-12-15
Funkcja:
-
Stopień:
kapral podchorąży
Nazwisko konspiracyjne:
Kowalski
Miejsce urodzenia:
Kalisz
Imiona rodziców:
Teodor - Matylda
Wykształcenie do 1939 r.:
Absolwent Gimnazjum im. Adama Asnyka (1937) i Liceum im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu.
Przebieg służby wojskowej:
W sierp­niu 1939 r. roz­po­czął służbę woj­skową w Szkole Pod­cho­rą­żych Sani­tar­nych Zawo­do­wych w War­sza­wie.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu 1939 r. sanitariusz w 104. szpitalu polowym.
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" - Grupa Bojowa "Krybar" - pluton łączności, następnie Podobwód "Sławbor" (Śródmieście-Południe) - odcinek wschodni "Bogumił" - pluton łączności
Szlak bojowy:
Powiśle - Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu IV B Zeithain.
Numer jeniecki:
299255
Losy po wojnie:
Do kraju powrócił w 1945 roku. Absolwent Akademii Medycznej we Wrocławiu (dyplom 1950 r.) Profesor doktor habilitowany nauk medycznych, otolaryngolog, doktor Honoris Causa Akademii Medycznej w Dreźnie, w latach 1972-1978 rektor Akademii Medycznej we Wrocławiu. Autor licznych opracowań i wynalazków, podręczników akademickich, książek i artykułów wspomnieniowych. Awansowany do stopnia podpułkownika WP.
Odznaczenia:
Krzyż Virtuti Militari V klasy
Miejsce śmierci:
Wrocław
Informacje dodatkowe:
Uciekł z trans­portu sowiec­kiego, a następnie z nie­miec­kiego. Od stycz­nia 1940 r. pracował jako drwal w Osi­nach i był orga­ni­za­to­rem grupy ZWZ „Osi­niacy”. Od sierp­nia 1940 r. do marca 1944 r. pra­co­wał w róż­nych fir­mach budow­la­nych w Kali­skiem jako pisarz. W marcu 1944 r. uciekł do War­szawy przed aresz­to­wa­niem przez gestapo. W powsta­niu brał udział jako łącz­no­ścio­wiec. Wraz z dru­żyną budo­wał linię tele­fo­niczną ze Śród­mie­ścia na Moko­tów kana­łam, pod pozy­cjami nie­miec­kimi. Po kapi­tu­la­cji zgło­sił się do szefa sani­tar­nego AK płk. dr. Leona Strehla i został sze­fem sekre­ta­riatu Pol­skiego Szpi­tala Woj­sko­wego w Zeithain (szpi­tal jeniecki Sta­lag IVB Zeithain – Sak­so­nia). Po wyzwo­le­niu przez Armię Czer­woną szpi­tal został oddzia­łem pol­skim „Gospi­tala Leon­tiewa”. W sierp­niu 1945 r. wró­cił ze szpi­ta­lem do kraju, do Toru­nia.
źródła:
Relacja z Zeithain, zbiory MPW , sygn. P/4754
Publikacje:
"Pamiętniki Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego – Powstanie Warszawskie i medycyna", wydanie II, Warszawa 2003 r.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Stanisław Iwankiewicz ps. "Jacek" (1920-2012) Fot. AR MPW

Stanisław Iwankiewicz ps. "Jacek" (1920-2012) Fot. AR MPW

Jerzy Wilk i Stanisław Iwankiewicz w Stalagu IV B Zeithain

Jerzy Wilk i Stanisław Iwankiewicz w Stalagu IV B Zeithain

Fot. archiwum prywatne.

Fot. archiwum prywatne.

Nasz newsletter